|
Brief aan het AMK Meldpunt Kindermishandeling door Meester Reigeriensissch Kloosterman 26 februari 2007
Vóór dat we aan het eigenlijke verhaal van deze pagina, de laffe, valse (gemene) beschuldiging tegen de moeder van een leerling, beginnen, eerst even over de nieuwe kleren van keizer Marius Sparreboom. Over iemand die liever 'verstoppertje' wil spelen. Op 1 januari 2008 zijn de Stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) zijnde scholen voor Zeer Moeilijk Opvoedbare Kinderen (ZMOK) en kinderen met een handicap ('stoornis') in het Autistisch Spectrum, en de Stichting School voor Langdurig Zieke Kinderen Flevoland, de 'dokter Herman Bekiusschool' een bestuurlijke fusie aangegaan. De nieuwe naam voor
alles wat onder de Stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders
(OCIJ), REC-Flevoland,
en de Stichting School voor Langdurig Zieke Kinderen valt, gaat voortaan
zijn de Stichting Eduvier Onderwijsgroep.
Per 1 januari 2008 gaat het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) heten de Eduvier Onderwijsgroep, de rechtsopvolger van het OCIJ (Eduvier Onderwijsgroep logo 27 oktober 2008.jpg)(358x175 20.891 bytes)
Dreiging door de school 'de Rede', vallende onder de Stichting Eduvier Onderwijsgroep, (OCIJ), REC-Flevoland te Lelystad, een melding te zullen gaan doen tegen de moeder van een leerling bij het Meldpunt Kindermishandeling (AMK)
Januari 2007 word ik, Reiger(hsc) Kloosterman, door mevrouw Maria Stinzenlandsch, moeder van Nicolaus Stinzenlandsch, op de hoogte gebracht van het feit, dat de school 'de Rede', vallende onder de Stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ), op haar beurt weer onderdeel uitmakende van het Regionaal Expertise Centrum Flevoland (REC-Flevoland), haar dreigt met een melding tegen haar te zullen doen bij het AMK (Advies & Meldpunt Kindermishandeling). Dit wordt de directe aanleiding om deze site www.deregentegenhouden.nl in het leven te roepen.
Nu dacht hij, Marius Sparreboom, mevrouw Maria Stinzenlandsch nog even te elimineren. Of zoals een van zijn mede-werksters het verwoordde, 'het lijkt mij nu wel een goed moment om hem (Nicolaus Stinzenlandsch, de zoon van mevrouw Stinzenlandsch) nu van school te gooien'. Als mevrouw Stinzenlandsch mij 20 februari 2007 belt en vraagt of ik die vrijdag met haar mee wil gaan is mijn antwoord: "Mevrouw Stinzenlandsch, ik weet niet waar wij heen gaan, maar ik gá met u mee". Het blijkt dat mevrouw Stinzenlandsch vrijdag 23 februari 2007 verwacht wordt bij het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK, tegenwoordig 'Veilig Thuis'!?). En er gaat nog een getuige mee, mijn oud-collega mevrouw Joyce van Kerkhovesch, inmiddels is zij ook niet meer werkzaam op de school 'de Rede'. Zij wordt donderdag 16 februari 2006 letterlijk door drie mannen naar buiten gewerkt, de school uitgewerkt. Peter Nooitgedagt
De drie heren, de drie 'uitsmijters', zijn Sparreboom's personeelschef Steef Höweler (tevens vertrouwenspersoon van of bij het Sparreboom-instituut!?), mijn locatiedirecteur 'sportman' ('bewegingsonderwijs') Peter Nooitgedagt nog steeds 2 juli 2025 directeur SO/VSO Voortgezet Speciaal Onderwijs Lelystad en directeur Flevodrome Lelystad leer-/werkbedrijf, en de eveneens 'sportieve' coördinator van Sparreboom's schooltje 'de Rede', de heer Allert Everts, bekend als Voorzitter van de Kerstloop Dronten, de Kerstloop Dronten die ter zielen is gevaren (gegaan, gelopen), eigenlijk was Allert Everts een mééloper. Hij volgt soepel en braaf Steef Höweler en Peter Nooitgedagt. De drie heren werken in opdracht van Marius Sparreboom, zij volgen zijn bevelen slechts op. Marius Sparreboom zorgt er wel voor dat aan zijn vingers geen bloed kleeft en laat het vuile werk door anderen opknappen. Mevrouw Joyce van Kerkhovesch, is ook gebeld geworden door mevrouw Stinzenlandsch en genodigd te komen en aanwezig te zijn bij dit gesprek bij het AMK vrijdag 23 februari 2007. (Peter Nooitgedagt Eduvier Onderwijsgroep directeur vs1p70.jpg)(337x424 17.881 bytes > width"322" x height"391")
Even een brief afgeven bij .................................... Brief Meester Reigeriensis(hsc) Kloosterman aan Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK) Flevoland d.d. 26 februari 2007:
Een brief van zeven pagina's
AANGETEKEND
Aan Advies & Meldpunt Kindermishandeling Flevoland
(tegenwoordig 'Veilig Thuis'!)
Swifterbant, 26 februari 2007 Geachte heer/mevrouw, Afgelopen week werd ik gevraagd door mevrouw Maria Stinzenlandsch, moeder van Nicolaus Stinzenlandsch, of ik met hen mee wilde gaan naar Bureau Jeugdzorg, afdeling Advies & Meldpunt Kindermishandeling, Maerlant 16B te Lelystad, als hun getuige. Ik ben tot 4 mei 2006 in dienst geweest als leraar aan de school 'de Rede' te Lelystad. 'De Rede' is een school voor kinderen met een handicap in het autistisch spectrum. Deze school valt onder de Stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ), die op haar beurt weer deel uitmaakt van het Regionaal Expertise Centrum Flevoland (REC-Flevoland). In ieder geval is er een grote verwevenheid tussen OCIJ en REC. September 2005 heb ik Nicolaussch leren kennen op de school 'de Rede'. Mijn klas was in het gebouw Kofschip Oud en Nicolaussch zat in een andere klas in gebouw Kofschip Nieuw. Het betreft hier twee van de drie 'locatie’s' van 'de Rede'. Normale mensen zouden deze, 'Oud' en 'Nieuw', benoemen als één locatie, waarop twee gebouwtjes staan, maar niet de Onderwijsinspectie. Tussen deze twee gebouwen, van elk 40 leerlingen, zit een afstand van 6,3 meter.
Rechts Kofschip 'Oud' te Lelystad (lokaal R.hsc Kloosterman), links Kofschip 'Nieuw' (linksvoor lokaal waar de leerling N. Stinzenlandsch les had). Twee gebouwtjes op één locatie, onderlinge afstand 6,3 meter. We zien links de rode deur (Kofschip Nieuw) en rechts is ook een deur (Kofschip Oud) verbonden door een voetpaadje, in het midden de gezamenlijke afvalcontainer. Volgens de Inspectie van het Onderwijs twee afzonderlijke uit elkaar liggende locaties: 'De verdeling over de drie locaties, is duidelijk een belemmering geweest voor de ontwikkeling tot een school met een eigen schoolcultuur en het ontstaan van eenheid in het handelen'. Uit de onzin die de Inspectie opschreef. Foto: R.(hsc) Kloosterman
Afgelopen jaar ben ik onder andere hierover uitvoerig gaan schrijven. Een collega van mij, mevrouw Carin Steinen, kwam even na 28 maart 2006 bij mij en vroeg of ik langs wilde gaan bij de familie Stinzenlandsch, omdat het in de schoolsituatie rond Nicolaussch helemaal niet goed ging. Ik had reeds 28 maart 2006 een uitvoerige klacht bij de Inspectie van het Onderwijs ingediend. Dit dossier omvat 82 bladzijden en heb ik uitgereikt aan door mij geselecteerde collega’s en ouders. Ook mevrouw Stinzenlandsch heeft van mij een exemplaar gekregen. De bedoeling was dat meerdere mensen met mij mee zouden kijken, als de Inspectie de klacht in behandeling zou nemen. Wij waren bekend met de handelwijzen van de Inspectie van het Onderwijs, wij waren zeg maar voorbereid. De klacht die ik geformuleerd heb, is opgebouwd uit vele aanwijzingen die ik gekregen heb van heel verschillende mensen en natuurlijk mijn eigen waarnemingen. Deze laatste zijn echter altijd eerst uitvoerig besproken met anderen. De Inspectie van het Onderwijs houdt zich echter niet met klachten bezig. Dit kunt U ook lezen op hun website. Dit is ook voor U interessant, want Uw mevrouw D. Renardus, maatschappelijk werkster, adviseerde mevrouw Stinzenlandsch afgelopen vrijdagochtend nog, zich tot de Inspectie van het Onderwijs te wenden. Dit is dus een foutieve verwijzing door Uw mevrouw Renardus. Mevrouw Stinzenlandsch, mijnheer Vake Stinzenlandsch (grootvader, opa van de jongen), en Nicolaussch waren al afgereisd naar de Inspectie van het Onderwijs, Parkvoorn 4 te Utrecht-De Meern. Zij hebben daar gesproken met de heer P. Prior inspecteur, en de heer P. van de Pol coördinerend inspecteur expertisecentra. Voor klachten moet je tegenwoordig bij de school zelf zijn. Scholen zijn zelfstandig genoeg en prima in staat om klachten zelf in behandeling te nemen, vindt de overheid, en als je het er niet mee eens bent kan een ieder in Nederland naar de rechter! Maar ja, wat als de rechter in het Bestuur van je school zit of Voorzitter is van de Raad van Toezicht van diezelfde school, waar je kind op zit? Ikzelf moest mij wenden tot de vertrouwenspersoon van de school, zijnde de personeelschef/directeur personeelszaken de heer Steef Höweler. U begrijpt dat het dan niet goed komt met je klacht. Waar mevrouw Stinzenlandsch heen had moeten gaan met haar klachten betreffende 'de Rede' zou ik niet weten. Kort geleden heb ik van haar begrepen, moeten ook haar klachten bij dezelfde heer Steef Höweler ingeleverd worden. Omdat het met Nicolaussch op school niet goed ging, vroeg mevrouw Stinzenlandsch aan mij of ze met mijn dossier naar de krant mocht. Ik vertelde haar, dat het daar in eerste instantie eigenlijk niet voor bedoeld was, maar ik zag dat zij vocht voor haar kind. 'Opkomen voor je kind' noemen wij dit. Met dat ik het haar gegeven had, vertelde ik haar, was het ook haar eigendom geworden en had ik dus ook de verantwoordelijkheid genomen, dat mijn schrijven in dergelijke zaken gebruikt kon worden. Woensdag 26 april 2006 heeft er een artikel in 'De Telegraaf' gestaan, een artikel dat U als zorginstelling niet ontgaan kan zijn. De school is het ook niet ontgaan. Men achtte het noodzakelijk om mij te schorsen. Ik werd reeds vrijdagavond 21 april 2006 nog voordat het artikel in de krant stond geschorst (telefoontje van Peter Nooitgedagt, mijn locatie-directeur). Ik heb 27 april 2006 op staande voet mijn ontslag genomen. De heer M.M. Sparreboom, voorzitter van het Bestuur en van de Raad van Toezicht van de stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders, onderdeel van het Regionaal Expertise Centrum Flevoland (REC-Flevoland) heeft uiteindelijk mijn ontslagdatum op 4 mei 2006 gesteld. 4 Mei staat in Nederland bekend als de dag waarop wij de doden herdenken. Maar ik ben niet dood! Marius
Sparreboom was natuurlijk niet de Voorzitter van zijn toenmalige Raad
van Toezicht, maar Marius Sparreboom maakte gewoon de dienst uit,
iedereen danste hem naar de pijpen, iedereen danste hem naar zijn pijpen
('Onze Taal': "dansen naar het pijpen van iemand"). Marius Sparreboom
was de "meerdere" van het al, de rest was allemaal
'minder'.
Per 1 januari 2008 gaat het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) heten de Eduvier Onderwijsgroep, de rechtsopvolger van het OCIJ. Deze laffe, laaghartige, smerige, valse (gemene), gore Melding Kindermishandeling door Marius Sparreboom en de Zijnen tegen mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch wordt gedaan februari 2007. Het Onderzoek in deze zaak gaat een heel jaar duren. De Uitkomst van het Onderzoek komt dus als het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) is gaan heten de Eduvier Onderwijsgroep. Marius Sparreboom en die met hem zijn slepen de ellende gewoon met zich mee, ze slepen de ellende achter zich aan.
Indien ik niet mijn ontslag had genomen, had ik nu niet op kunnen komen voor N. Stinzenlandsch, ik zou dan loyaal moeten zijn aan mijn nu ex-werkgever!! Nadat ik de Inspectie van het Onderwijs en de Raad van Toezicht van de Stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders en de Medezeggenschapsraad van de school uitvoerig geïnformeerd heb, komt 19 en 20 juni 2006 de Inspectie van het Onderwijs voor haar Periodiek Kwaliteitsonderzoek naar 'de Rede'. 20 November 2006, vijf maanden later, was de Onderwijsinspectie klaar met haar rapport van 17 pagina’s. En eerst in december 2006 verscheen dit op het Internet. Na snel kennis genomen te hebben van de inhoud, heb ik het even terzijde moeten leggen, omdat ik op dat moment met een ander project bezig was. Ik heb eerst tijd en financiële middelen moeten vrijmaken en een week geleden heb ik een website geopend over de Misstanden bij het Regionaal Expertise Centrum Flevoland. Daar publiceer ik nu hetgeen vorig jaar reeds is opgeschreven. De site is in opbouw en we zitten inmiddels op 4 brieven, en we zijn onderweg (Gaat U met mij mee, dan gaan we op weg naar de volgende brief.......). Ziet u: www.deregentegenhouden.nl . U begrijpt dat ik niet tevreden ben over het werk van de Onderwijsinspectie. Dit is natuurlijk mijn mening. Ik heb dit echter gestaafd bij anderen die het met mij eens zijn. Ik ben vaak bij de familie Stinzenlandsch thuis geweest, vaker en meer tijd dan enig ander denk ik. Ik denk dat ik een zeer goede beschrijving kan geven van hun thuissituatie en hoe goed er voor Nicolaussch gezorgd wordt en natuurlijk hoe Nicolaussch is. Ik kan ook goed met Nicolaussch opschieten. Vorig jaar hielp ik hem al bij zijn studie toen ik nog op 'de Rede' werkte. Vrijdagochtend 23 februari 2007 ben ik aanwezig geweest bij het gesprek op het Bureau Jeugdzorg, Maerlant 16B te Lelystad, afdeling Advies & Meldpunt Kindermishandeling. Ik ben al binnen, en zie de familie Stinzenlandsch binnenkomen. Bij de receptie meldt mevrouw Stinzenlandsch dat zij komen voor mevrouw Renardus van het AMK. Die mevrouw kennen ze niet. Of ze even de brief mogen zien die mevrouw Stinzenlandsch in haar hand heeft. Mevrouw Stinzenlandsch is niet zo groot. Mevrouw Stinzenlandsch zegt later tegen mij: "Je moet daar komen en niemand weet wie mevrouw Renardus is. Dan doen ze net of ik gek ben en behandelen ze je als een klein kind, laat je briefje maar even zien". De afspraak stond op 9:30 uur. Mevrouw D. Renardus kwam ons echter later ophalen. Mijn lessen op 'de Rede' begonnen om 8:45 uur precies. Mijn klas bestond uit kinderen met een handicap in het autistisch spectrum en op tijd beginnen is natuurlijk een heel belangrijk onderdeel juist bij hun begeleiding, deze kinderen hebben structuur nodig. Dikwijls was ik al om 7:45 uur op school om mijn werkzaamheden voor te bereiden voor die dag. Aangezien Nicolaussch geïndiceerd is voor PDD-NOS en U het 'kind' graag wilt helpen, lijkt het mij dat U deze jongen niet moet laten wachten. Overigens werd ons verteld, dat mevrouw Renardus al wel in het gebouw aanwezig was. Mevrouw Renardus had niet verwacht dat mevrouw Stinzenlandsch assistentie had ingeroepen, opa en ik dus, én mijn oud-collega mevrouw Joyce van Kerkhovesch. Mevrouw Renardus vertelde ons dat zij dat bijzonder vond. Er moest even extra zitplaats ingeruimd worden. Mevrouw Renardus kwam vriendelijk over. Echter, wij hebben daar toch wel 2 uur gezeten en er werd ons niets aangeboden. Of zou het aanbieden van iets te drinken een verkeerde uitstraling geven aan een dergelijk gesprek, waarbij sprake is van iemand die zijn kind mishandeld heeft. Maar ja, het kind kan je dan tenminste nog wat te drinken aanbieden?! Na een uur vroeg ik mevrouw Renardus of het licht aan mocht, want het was toch wel een beetje donker in het kamertje. En om een gesprek goed te kunnen voeren is het toch handig als je elkaar een beetje kunt zien. Er zou een 'open melding' gemaakt zijn door de school 'de Rede’. Mevrouw Stinzenlandsch vroeg of er ook een persoon achter de melding zat. Dit was een beetje onduidelijk, dat wist mevrouw Renardus niet precies. Even later bleek dat ze wel degelijk gesproken had met de heer drs. Jouke Mellema, orthopedagoog van de school. Wij, de familie Stinzenlandsch en getuigen, houden van "open" en eerlijk. Wij denken, dat de nog jonge juist afgestudeerde orthopedagoog drs. Jouke Mellema gedwongen is door zijn baas Heer Marius Sparreboom, de moeder te gaan dreigen met dat de school een melding zou gaan maken bij het AMK tegen haar, en even later deze melding ook daadwerkelijk is gaan maken bij het AMK. Drs. Jouke Mellema is onder druk gezet door Marius Sparreboom. En Jouke Mellema had natuurlijk ook inmiddels zijn eigen verantwoordelijkheden waar hij rekening mee had te houden, en verlies van zijn baan kon hij echt niet gebruiken daarbij. Hij had geen keus! Marius Sparreboom zette hem het mes op de keel, spreekwoordelijk natuurlijk, dit is een uitdrukking, een gezegde, niet echt, maar wel met dezelfde zwaarte. Hebben wij hier eigenlijk niet te maken met een stakker, stakker Jouke Mellema voor alle duidelijkheid? Maar wel een stakker die
er niet voor terugdeinst de levens van de moeder, de jongen, en zijn
grootvader, de vernieling in te helpen, te vernielen.
Want de impact en de schade van dit alles zullen gigantisch blijken te
zijn.
Er werd een uitvoerige aanklacht op tafel gelegd. Moeder werd zelfs beschuldigd pedagogisch onmachtig te zijn. Mevrouw Renardus corrigeerde mij direct. Er was sprake van een zorgmelding. Ik vertelde mevrouw Renardus dat de envelop nog net geen melding maakte van, maar dat links boven in de brief het woord 'Kindermishandeling' toch wel heel duidelijk staat vermeld. Mevrouw Renardus gaf aan dat zij nu zag dat er bij U, Advies & Meldpunt Kindermishandeling, iets niet goed gaat, want een brief waarin een zorgmelding wordt gedaan, en in de linkerbovenhoek toch duidelijk het woord 'Kindermishandeling' staat, is bijna een contradictio in terminis? De rest van het gesprek viel vervolgens wel allemaal onder "wettelijk". Ik vertelde mevrouw Renardus dat als je heel goed voor je kind zorgt en vecht voor je kind, als je dan een dergelijke brief krijgt en dan hier op gesprek moet komen en je krijgt dan deze zaken te horen, dat dan je wereld vergaat. Het kind zit hierbij en hoort dus, hoe deze mensen, de aanklagers, over zijn moeder denken. U runt een Bureau Jeugdzorg?, afdeling Meldpunt Kindermishandeling? Ik vond het een schandalige vertoning en vertelde mevrouw Renardus dat ik nu natuurlijk kosten maakte. Mevrouw Renardus bestempelde mij direct als vrijwilliger. Ik zou vrijwillig aan dit gesprek deelnemen. Ik beschouw het echter als mijn plicht en mijn verantwoordelijkheid om hier aanwezig te zijn. Niets vrijwillig! Is uw mevrouw D. Renardus nu helemaal gek geworden? Maar dat neemt niet weg dat ik nu kosten maak. Ik vertelde mevrouw Renardus dat ik normaal gesproken nu mijn brood zou verdienen en dat dit dus kostbare uren waren, nog niet gesproken over de voorbereiding van dit bezoek en de reistijd, en nu het nawerk. Mevrouw Renardus begreep het geloof ik allemaal niet zo goed. Mevrouw Renardus gebruikte nogal opvallend vaak het woordje "wettelijk".
'De
aanklacht' werd voorgelezen. Waarom geeft U ons dit niet op papier,
waarom maakt U niet even een kopie voor ons! Nu mogen we alleen maar
luisteren. Wij hadden moeite het te volgen en bij te pennen. Of moet je
zelf vragen om een kopie? Nicolaussch zou onhandelbaar zijn in de klas Ik
kan U het tegendeel vertellen. U zult inmiddels begrijpen dat ik Nicolaussch
aardig ken. Eén keer heb ik hem meegemaakt, in school, dat een hij een
beetje druk was. Ik heb hem hier toen heel rustig op aangesproken, hij
begreep het, en het is daarna nooit meer voorgekomen. Integendeel,
Nicolaussch
is een juist zeer handelbare jongen. Maar je moet hem wel serieus nemen,
je moet wel naar hem willen luisteren, én hij wil graag leren. Er zou sprake zijn van veel schoolverzuim door Nicolaussch Nicolaussch
is een jongen die juist graag naar school komt. Toen ik nog op 'de Rede'
werkte, heb ik heel vaak Nicolaussch gezien. Ik zag hem bij het wisselen van de
klassen bij de sportzaal, ik zag hem in de pauzes, hij kwam samen met
zijn klasgenoot Marinus bij mij langs. Nee, Nicolaussch is een jongen die er juist altijd is.
Maar je moet hem niet naar huis sturen, omdat de leiding een probleem
met zijn moeder heeft, of omdat zijn moeder naar de krant gegaan is, of
schorsen omdat hij graag aan een examen wil deelnemen of iets, want dan
is ie niet aanwezig. Hem is op de parkeerplaats, toen hij door zijn
moeder naar school werd gebracht, door de leiding de toegang tot de
school ontzegd! (Aan het personeel vertelde de leiding dat Nicolaussch
ziek
was!!). Maar dit alles is iets anders dan schoolverzuim. 'Geïsoleerd van andere kinderen' las mevrouw Renardus ons voor. Dit kan twee dingen betekenen. Men heeft Nicolaussch moeten isoleren van andere leerlingen, omdat hij andere kinderen in elkaar mept. Maar Nicolaussch mept geen andere kinderen. Of het is een kind wat geïsoleerd leeft van andere kinderen. Mevrouw Renardus kon niet aangeven wat hier nu mee bedoeld werd, want zij had alleen 'geïsoleerd van andere kinderen' voor zich. Maar het werd wel voorgelegd aan Nicolaussch en zijn moeder. En Marius Sparreboom en zijn drs. Jouke Mellema waren nu natuurlijk niet aanwezig, zij waren niet uitgenodigd door uw Bureau, niet uitgenodigd door uw mevrouw D. Renardus, de maatschappelijk werkster, om aanwezig te zijn bij dit gesprek, en nader toelichting te komen geven over hun "Melding Kindermishandeling". Een beetje vreemd allemaal vindt U niet? Nicolaussch vertelde nu zelf dat hij een keer bij de sportzaal alleen was achtergelaten. Ze waren hem vergeten. Het busje was vertrokken zonder hem. Wel, per groep is er één leerkracht en die heeft 10 leerlingen onder zijn/haar hoede. Dit, een kind achterlaten, is op te vatten als een vorm van isoleren. Hij heeft toen zijn moeder gebeld met zijn mobieltje, en zijn moeder is hem toen met de auto maar op komen halen, vertelde hij. Mevrouw Renardus vroeg nu aan Nicolaussch wat hij er van vond dat ze hem achtergelaten hadden bij de sportzaal. Nicolaussch zei: "Niet leuk". Tijdens
het gesprek werd duidelijk dat
Nicolaussch
wel degelijk contacten onderhoudt met
andere kinderen, waaronder zijn klasgenoten. Bij een huisbezoek van mij
aan Nicolaussch, na mijn ontslag voor de duidelijkheid, laat hij de kaarten zien
die zijn klasgenoten hem gestuurd hebben. Over moeder werd gezegd dat zij pedagogisch onmachtig zou zijn (en nog iets over sociaal-emotioneel, maar ja door de toch gebrekkige informatieverstrekking is dit laatste bij ons verloren gegaan). Wel, ik denk dat mevrouw Stinzenlandsch haar kind heel goed opvoedt, dat hij van haar meer waarden en normen mee krijgt dan op school, dat ze haar kind in de maatschappij zijn plek wil geven, dat hij zich daar kan redden, zij zorgt voor een internetverbinding thuis, zodat Nicolaussch dit kan gebruiken voor contact en zijn studie. Zij gaat zelf maar boeken voor hem bestellen en kopen. De school is verantwoordelijk voor de voorziening van boeken, maar krijgt dit niet voor elkaar. Mevrouw Stinzenlandsch gaat zelfs op jacht naar oudere exemplaren omdat de school werkt uit verouderde versies, en Nicolaussch anders dus de 'verkeerde' boeken zou gebruiken. Moeder geeft duidelijk aan in het gesprek grote twijfels te hebben bij de kwaliteiten van zijn leerkracht nu: te jong, onervaren, onvoldoende opleiding, zij begrijpt deze kinderen niet, kan niet met deze kinderen omgaan, toont geen respect voor deze kinderen, niet capabel om haar zoon te begeleiden naar het examen VMBO-Theoretische Leerweg. Het is juist de school 'de Rede' die een enorme emotionele schade aanricht bij de leerling Nicolaussch. Het is aan de kwaliteiten van Nicolaussch te danken dat hij nog steeds zijn rug weet recht te houden. De school zet juist de familie onder druk, geen normaal kind kan hierbij goed functioneren, laat staan een kind met een handicap in het autistisch spectrum.
Nu komt de informatieronde aan de orde. Bij wie gaat men allemaal informatie inwinnen? En natuurlijk moet er getekend worden, of je het er nu wel of niet mee eens bent, je moet tekenen. Dan zijn we klaar! Als je het er niet mee eens bent, wij doen het toch. Wij hebben eigenlijk geen toestemming nodig. Waarom laat U mevrouw Stinzenlandsch eigenlijk nog tekenen? Mevrouw Stinzenlandsch had eigenlijk wel gewoon thuis kunnen blijven. Als Uw onderzoek klaar is zal ze de uitslag wel te horen krijgen. Ik stelde mevrouw Renardus voor het gesprek stil te leggen, te stoppen. Wij hebben begrepen dat de school niet bekend had gemaakt aan mevrouw Stinzenlandsch dat zij een melding gemaakt hadden. Dit vond mevrouw Renardus vreemd, maar zij wilde toch graag even haar karweitje afmaken. Zij had natuurlijk een protocol. Mevrouw Renardus zag dat ik het allemaal hééél vervelend vond voor deze mensen en benoemde mijn gedrag als 'defensief'. Volgens mij weet mevrouw Renardus niet goed wat defensief betekent, misschien kunt u dit even met haar doornemen. Vervolgens besloot ze, denk ik, als een soort straf mij maar niet op te nemen in de komende informatieronde. Opa, mijnheer Stinzenlandsch, is 77 jaar deze vrijdagochtend 23 februari 2007. Vake Stinzenlandsch (4 juni 1929 - 7 juni 2015†) is 86 jaren oud geworden. Hij is hier ook naar toe moeten komen, omdat hij zijn dochter niet meer alleen naar dit soort zaken laat gaan. Opa is ook een 'vrijwilliger' voor mevrouw Renardus. Eigenlijk bedoelde zij: "Opa had niet gehoeven, hoor". Mijnheer Stinzenlandsch zit in een rolstoel en heeft drie hersenbloedingen gehad, dus U begrijpt, hiernaar toekomen is een hele operatie, mijnheer Stinzenlandsch kan ook niet alleen thuisblijven. Het werk dat mevrouw Stinzenlandsch doet, haar vader verzorgen wordt mantelzorg genoemd. En nu moet mevrouw Stinzenlandsch komen bij bureau Kindermishandeling!! Voor de hele goede orde, als een kind werkelijk in de knel zit vinden wij, de heer (Vake, grootvader) Stinzenlandsch en mevrouw Stinzenlandsch en Nicolaussch en getuigen, dat U heel goed werk kunt doen. Ik vroeg mevrouw Renardus wat er gebeurt als de aanklacht ongeldig wordt verklaard. Dan zou het dossier dat zij nu aan het opbouwen is, gesloten worden. Ik vroeg haar of ze het dan in de brand stak. Nee, ze waren "wettelijk" verplicht het voor een bepaalde tijd te bewaren. Tien jaren is het niet? Ik zou graag van haar willen weten of de familie ook een excuus mag verwachten van het AMK als de aanklacht ongegrond zou worden verklaard, maar zover zijn we niet meer gekomen. Wat er gebeurt rond de familie Stinzenlandsch benoem ik als 'Kafkaiaans'. Deze mensen hebben zoveel meegemaakt. Mevrouw Stinzenlandsch heeft vanmorgen een zeer indrukwekkend betoog gehouden over wat hen, haar zoon Nicolaussch, zijzelf en haar vader al jaren is overkomen. Mevrouw Renardus was niet bij machte dit bij te pennen. Ik zou graag willen, omdat deze familie al jaren wordt achtervolgd door dit soort processen, dat U helpt deze hetze tegen de familie te stoppen. Dan krijgt de familie eindelijk tijd om eigen zaken op orde te stellen, waar ze net zo goed mee bezig waren. Vanmorgen is heel duidelijk in het gesprek aangegeven door de heer Stinzenlandsch, dat de rollen omgedraaid zijn. Als voorbeeld gaf hij dat Nicolaussch eerst de toegang tot de school wordt ontzegd, en vervolgens heeft men het over schoolverzuim en leerplicht!! De school heeft aangegeven dat zij Nicolaussch niet rijp vinden voor het doen van een aantal examens. Dit is te begrijpen, omdat de school zich in volstrekt onvoldoende mate bezighoudt met onderwijs. Mocht Nicolaussch toch examen willen doen, dan moest mevrouw Stinzenlandsch een document ondertekenen, zodat de verantwoordelijkheid van het wel of niet slagen van haar zoon bij haar kwam te liggen en niet meer bij de school. Met dit gebruik ben ik reeds langere tijd bekend. De school dekt zich voortdurend in. Toen mevrouw Stinzenlandsch het papier uiteindelijk ondertekend had, werd Nicolaussch vervolgens weer de toegang tot de school ontzegd, tot aan de examens. Schoolwerk dat hij nu thuis moet maken moet eerst na schooltijd, nadat de andere kinderen vertrokken zijn, op school ingeleverd worden. Langzaamaan komen wij er achter, Nicolaussch wordt door de school geïsoleerd van de andere kinderen! Op 'de Rede' heerst het dogma van de succeservaringen. Deze kinderen mogen alleen maar succeservaringen hebben. Ze zijn te kwetsbaar om enige andere ervaring mee te mogen maken. Echter met een goede begeleiding, spreek je dit met het kind en de ouders allemaal door en maak je ervan: we gaan gewoon examen doen, en we gaan ervan uit dat je zakt, en we beschouwen het als een oefening, dan kun je er alvast aan wennen, je leert ervan. Mocht je slagen dan is dat prachtig, zoniet volgend jaar gaan we het gewoon weer opnieuw doen. En mocht het dan uiteindelijk toch niet lukken dan zijn er nog duizend mogelijkheden. Je leert juist van vallen en opstaan, ook kinderen met een handicap in het autistisch spectrum. Deze school zou er juist moeten zijn om bij het vallen te helpen, je moet ook leren vallen en je moet ook leren weer op te staan. De school nam en neemt moeder kwalijk dat er een slechte communicatie is tussen moeder en de school. Het is echter moeder die keer op keer juist probeert contact te leggen met school. Het is juist de school die onmachtig is een goed contact te hebben met moeder. Je kan heel goed praten met mevrouw Stinzenlandsch, maar je moet wel als school bereid zijn te luisteren naar ouders. Mevrouw Stinzenlandsch heeft nu het papier ondertekend op het Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Er werd echter niet even een kopie gemaakt, zodat zij ook een exemplaar had van het zojuist door haar ondertekende document. Het tekent de situatie, mevrouw Stinzenlandsch wordt niet gerespecteerd. Als zij later belt om alsnog een kopie te krijgen, blijkt dat dit niet zomaar kan. Ik zou direct een kopie maken en mevrouw Stinzenlandsch had dit dan zaterdag al in haar brievenbus gehad. Tijdens het gesprek vraagt mevrouw Renardus aan Nicolaussch: "Heb jij het een beetje kunnen volgen, Nicolaussch?". Deze vraag wordt heel vaak zo aan Nicolaussch gesteld. Maar Nicolaussch heeft het niet alleen een béétje kunnen volgen, Nicolaussch heeft het helemáál kunnen volgen. Nicolaussch begrijpt dingen heel erg goed, hij is intelligent. Het is vernederend voor Nicolaussch als mensen zo tegen hem praten, het kleineert. En dan zitten we hier nog wel bij Bureau Jeugdzorg en/of het Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK) Flevoland, tegenwoordig 'Veilig Thuis'. Waar heeft zo een mevrouw, uw mevrouw D. Renardus, haar opleiding eigenlijk gevolgd, of is zij wel opgeleid? Dit hele gesprek waar bij Nicolaussch aanwezig is, beschouwen wij als Kindermishandeling door U! Zijn moeder heeft hem niet meegenomen naar dit gesprek, hij moest ook komen, hij was ook voor dit gesprek uitgenodigd door U. Als ik Nicolaussch deze brief laat lezen heb ik nog staan 'contradictio in terminus'. Hij zegt dan tegen mij: "Dat heeft u niet goed geschreven meester, het is in terminis". Nicolaussch wil 'later' schrijver worden. Wij begrijpen dat hij dat al is. Hij heeft deze brief ook maar even gecorrigeerd voor mij. Hij is bijna 16, misschien heeft hij dan iets minder last van de 'leerplicht' in Nederland. U zult begrijpen dat ik nog meer informatie aangaande N. Stinzenlandsch heb, maar omdat Uw mevrouw D. Renardus niet de indruk gaf dat ze mij tot de informatieronde toeliet, zal ik dat nu niet bijvoegen. In afwachting van Uw reactie, verblijf ik. Met vriendelijke groet en hoogachting,
Ing. R.(hsc) Kloosterman De Kruisboog 16 8255 GC Swifterbant
Zes weken na 26 februari 2007, nadat géén bericht op deze bovenstaande brief was gekomen, is besloten de naam van mevrouw D. Renardus aan bovenstaande brief toe te voegen. Zes weken mag toch wel als een termijn beschouwd worden waarin Bureau Jeugdzorg of het Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK) Flevoland had kunnen reageren. In eerste instantie is de naam van mevrouw Renardus hier buiten gehouden, omdat zij opgezadeld werd met een melding van de school waarin zij nog geen betrokkene was. Vrijdag 23 februari 2007 'mocht' mevrouw Stinzenlandsch met haar zoon Nicolaussch verschijnen bij het Advies & Meldpunt Kindermishandeling, waarbij ook de grootvader van N.sch aanwezig was, R.(hsc) Kloosterman, en nog een getuige. Het vervolgtraject had men al klaar liggen!! De stukken die mevrouw Stinzenlandsch vrijdag 23 februari 2007 moest ondertekenen bij het Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK) en waarover zij later die dag gebeld heeft met de vraag of zij een kopie mocht ontvangen van hetgeen zij die ochtend ondertekend had, heeft zij tot op heden ook niet mogen ontvangen. Uit de bovenstaande brief: 'Er werd echter niet even een kopie gemaakt, zodat zij ook een exemplaar had van het zojuist door haar ondertekende document. Het tekent de situatie, mevrouw Stinzenlandsch en de heer Stinzenlandsch (grootvader) worden niet gerespecteerd. Als zij later die dag belt om alsnog een kopie te krijgen, blijkt dat dit niet zomaar kan. Ik (Rhsc Kloosterman) zou direct een kopie maken en mevrouw Stinzenlandsch had dit dan zaterdag 24 februari 2007 al in haar brievenbus gehad'. In het zelfde telefoongesprek heeft mevrouw Stinzenlandsch ook gevraagd een kopie te mogen krijgen van de melding die tijdens het gesprek werd voorgelezen, en dus op papier stond. Ook deze heeft zij tot op heden nog niet ontvangen. Tot op heden 23 mei 2007 heeft de familie Stinzenlandsch, of R.(hsc) Kloosterman nog geen bericht mogen ontvangen van Bureau Jeugdzorg Lelystad of het Advies & Meldpunt Kindermishandeling Flevoland (Almere en/of Lelystad)! We zijn nu drie maanden verder!! De reactie van de het Advies & Meldpunt Kindermishandeling Flevoland (Lelystad/Almere) is heel duidelijk: "Mijnheer R.(hsc) Kloosterman 'Val dood'!!!" Misschien is hier rechter mevrouw mr. Anja Otten-van Holten ook wel Voorzitter van het Bestuur of de Raad van Toezicht?
'Men' maakt zich zorgen en meldt dit bij het Meldpunt Kindermishandeling!!
Brief
Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK) Flevoland 19 februari
2007
aan mevrouw M.
Stinzenlandsch : De 'uitnodiging' van 19 februari 2007 voor het 'gesprek' op 23 februari 2007 :
Flevoland
_________________________
Dossier gesloten!! Nadat mevrouw Stinzenlandsch uiteindelijk zelf maar telefonisch contact heeft opgenomen met het Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK) Flevoland, Bureau Jeugdzorg, heeft mevrouw Stinzenlandsch nu te horen gekregen dat 'haar' dossier gesloten is.Het Advies en Meldpunt Kindermishandeling vertelde, dat zij de 'zorgmelding' van de school niet deelden. Jammer dat het Advies & Meldpunt Kindermishandeling, Bureau Jeugdzorg, niet de beschaafdheid heeft gehad, en niet zelf contact met mevrouw Stinzenlandsch heeft opgenomen en mevrouw Stinzenlandsch schriftelijk geïnformeerd heeft over deze bevindingen. 19 Februari 2007 begon immers deze hele procedure met een brief van mevrouw D. Renardus, maatschappelijk werkster, van het Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK) Flevoland aan mevrouw Stinzenlandsch, met daarin de 'Uitnodiging' om maar even te komen, om de inhoud van de 'melding' en het 'vervolgtraject', zoals mevrouw D. Renardus schreef met haar te bespreken. Wel het vervolgtraject op een nette wijze afhandelen met mevrouw Stinzenlandsch, haar zoon, grootvader Stinzenlandsch, en de twee 'getuigen' die mevrouw Stinzenlandsch 23 februari 2007 had meegenomen, behoort niet tot de competenties van dit Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK) Flevoland, Bureau Jeugdzorg. Misschien dat de programmaminister voor Jeugd en Gezin, de heer mr. A. Rouvoet, zich hier toch over wil buigen. Immers de brief die ik, R.(hsc) Kloosterman, van mevrouw drs. G.E.M. (Gemma) Tielen, directeur Jeugdbeleid, namens deze Minister voor Jeugd en Gezin, 8 augustus 2007 mocht ontvangen spreekt over 'in overleg met ouders', en de brief spreekt over de 'professionele afwegingen' die het AMK in staat zou zijn te kunnen maken. Wel het 'in overleg met ouders' heeft meer de vorm van een kruisverhoor gekregen. En indien het ministerie spreekt over 'professionele afwegingen' mag ook verwacht worden dat deze Bureaus Kindermishandeling in staat zijn deze zaken op professionele wijze af te sluiten en op behoorlijke wijze te berichten aan deze ouders. Het kan toch niet zo zijn dat een kind de dupe wordt van deze 'professionele' organisaties die zich met kinderen bezig houden, dan heb ik het zowel over de school, de Eduvier Onderwijsgroep, als over het Advies & Meldpunt Kindermishandeling (AMK), als over het Programmaministerie voor Jeugd en Gezin. De programmaminister voor Jeugd en Gezin, de heer mr A. Rouvoet schrijft aan mij: 'Als minister voor Jeugd en Gezin kan ik niet oordelen over individuele situaties'. Wat jammer nu, want elke maatregel die uw ministerie verlaat treft uiteindelijk een individueel kind. Het gaat hier over het afschuiven van verantwoordelijkheden, mijnheer Rouvoet. De zoon van deze moeder zit nu (26 oktober 2008), één jaar en 9 maanden thuis, sinds 26 januari 2007, zonder enige vorm van onderwijs.
R.(hsc) Kloosterman
Juridische Strijd
tegen Heer Marius Sparreboom
Per 1 januari 2008 gaat het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) heten de Eduvier Onderwijsgroep, de rechtsopvolger van het OCIJ. Deze laffe, laaghartige, smerige, valse (gemene), gore Melding Kindermishandeling door Marius Sparreboom en de Zijnen tegen mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch wordt gedaan februari 2007. Het Onderzoek in deze zaak gaat een heel jaar duren. De Uitkomst van het Onderzoek komt dus als het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) is gaan heten de Eduvier Onderwijsgroep. Marius Sparreboom en die met hem zijn slepen de ellende gewoon met zich mee, ze slepen de ellende achter zich aan.
De rechter veroordeelt de Stichting Eduvier Onderwijsgroep 22 Oktober 2008 veroordeelt rechter mevrouw mr. Yvonne Telenga van de rechtbank Lelystad-Zwolle de Eduvier Onderwijsgroep, voorheen het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) in de proceskosten en tot een dwangsom van € 25.000,- indien deze onderwijsgroep de jongen Nicolaus Stinzenlandsch niet onmiddellijk terug toegang verleent tot haar school 'de Rede' te Lelystad, de school waar hij is ingeschreven, en daar onderwijs te laten volgen! Na één jaar en negen maanden onterecht geschorst te zijn door de heer M.M. (Marius) Sparreboom, en zijn Eduvier Onderwijsgroep mag de jongen Nicolaus Stinzenlandsch weer terug naar zijn oude school, waar deze jongen zo graag weer heen wil. Rechter mvrouw mr. Yvonne Telenga, Rechter bij het Arrondissement Midden-Nederland, Rechter bij Rechtbank Midden-Nederland, Rechter bij de Rechtbank Lelystad, veroordeelt de Eduvier Onderwijsgroep, waar Rechter mevrouw mr. Anja Otten-van Holten de Voorzitter is van de enorme Toezichtsraad bestaande uit 8 Commissarissen, en deze Frau Anja tevens Rechter is bij dezelfde Rechtbanken in hetzelfde Arrondissement. De ene Rechter (Yvonne) veroordeelt de andere Rechter (Anja) zullen we maar zeggen.
R.(hsc) Kloosterman
Van het AMK (Meldpunt Kindermishandeling) of Bureau Jeugdzorg nooit meer iets gehoord Van het AMK (Meldpunt Kindermishandeling) of Bureau Jeugdzorg hebben wij nooit meer iets gehoord. Geen enkel excuus is ons gemaakt. Wat voor lieden zitten er achter deze organisaties? De directies en besturen van deze organisaties durven niet in de openbaarheid te treden. Deze mensen zijn bang aansprakelijk gesteld te worden voor hun wangedrag! Geen verantwoordelijkheid durven dragen, en geen verantwoording durven afleggen, maar wel riante salarissen op strijken!
De Wraakzuchtige Directeur-Bestuurder Op het moment dat er een Melding, een Aangifte Kindermishandeling binnenkomt bij het AMK, Bureau Jeugdzorg, wordt er een onderzoek gestart en een protocol gevolgd. Een onderzoek betekent geld, véél geld! Wij hebben hier te maken met een verdienmodel. Mensen verdienen geld met al deze onderzoeken naar Kindermishandeling. Tijdens het gesprek vrijdagochtend 23 februari 2007 bij het AMK, Bureau Jeugdzorg, wist mevrouw D. Renardus ons 'fijntjes' te vermelden, uit te leggen, dat de Melding wel gemaakt was door een school! Dit betekende veel. Het was niet een dronken buurman die de Aangifte gedaan had, néé, een school, een Directeur-Bestuurder, en zijn secondant, mijnheer de Orthopedagoog. Hier moest dus wel sprake zijn van Kindermishandeling, dit was een serieuze Melding! Marius Sparreboom en de Zijnen, inclusief zijn vriendin Rechter mr. Anja Otten-van Holten wisten hoe de hazen liepen bij het Bureau Jeugdzorg, hij, Marius, kende de paden die de hazen liepen. Onze Eindconclusie is duidelijk. Hier was sprake van een moedwillige, valse (gemene), laffe, laaghartige, lafhartige, gore, smerige Aangifte Kindermishandeling door de Directeur-Bestuurder, hier werd Wraak genomen op deze moeder en haar zoon, door de Wraakzuchtige Hoofd-directeur, omdat de moeder naar 'de Telegraaf' was gestapt. Marius Sparreboom voelde zich veilig onder de paraplu die Jeugdzorg heet, waarschijnlijk had hij daar ook vriendjes en vriendinnetjes, én Marius voelde zich veilig, "geborgen", onder de rok(ken, of is het haar toga, haar jurk) van zijn vriendin Rechter mr. Anja Otten-van Holten, Rechter bij de Rechtbank Midden-Nederland, Rechter bij de Rechtbank Lelystad, en tegelijkertijd op dat moment medebestuurslid naast hem in het Bestuur van zijn Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ), per 1 januari 2008 de Eduvier Onderwijsgroep, rechtsopvolger van dit OCIJ. 1 Januari 2008 wordt mevrouw rechter mr. Anja Otten-van Holten Voorzitster van de Raad van Toezicht van de Eduvier Onderwijsgroep, een Raad bestaande uit 8 Commissarissen! Wij zullen haar, mevrouw mr. Anja-Otten-van Holten, later tegenkomen bij de Isala-Klinieken in Zwollle, daar is zij dan Voorzitster van de Klachtencommissie, dan weet je zeker dat jouw klacht de nek wordt omgedraaid.
We gaan weer terug naar de hoofdpagina
Terug naar: Misstanden Onderwijs tot en met de Rechterlijke Macht Inhoudsopgave.htm
|
De heer M.M. (Marius) Sparreboom, 'Hoofd'bestuurder van de Eduvier
Onderwijsgroep (voorheen OCIJ, sinds 1 januari 2008 Eduvier), de man die
"de regen ging tegenhouden", hier op zijn boslocatie.
(Marius Sparreboom in het bos 03 640.jpg)(640x411
36.492 bytes > width "422" x height "271")
| . |