|
Appelschriftuur Wij, Meester Reigeriensissch Kloosterman, nemen het besluit om na de Strafrechtzaak tegen mij, donderdag 2 augustus 2018 (Strafrechtzitting) bij de Rechtbank Lelystad het heft zelf ter hand te nemen. Mijn advocate mr. Leonie Noordanus van kantoor Taner Advocaten in Lelystad drukt mij na de zitting op het hart om niet in Hoger Beroep te gaan tegen dit vonnis: "Gezien de risico's die er kleven aan een Hoger Beroep, begrijpt u wel, hè, mijnheer Kloosterman?". "Ik begrijp het hélémaal, mevrouw", en neem vriendelijk afscheid van haar. Meester Aytekin Taner van kantoor Taner Advocaten te Lelystad heeft mij gezegd, dat ik vanaf nu het pad zelf kan vervolgen, u staat op mijn schouders, ik sta u terzijde, zei hij mij. Ik meld mij enkele dagen later opnieuw bij de Rechtbank Lelystad. Ik vertel, dat ik enkele dagen geleden ben veroordeeld alhier, en dat ik Hoger Beroep kom aantekenen tegen het vonnis. Mij worden twee formulieren letterlijk toegeworpen: "Hier, dan moet je dit invullen". Beschaving in Lelystad is ver te zoeken. Ze zijn hier waarschijnlijk nog aan het 'pionieren'. Thuis aangekomen vul ik de formulieren in, en schrijf ik onderstaande Appelschriftuur. Mijn Pleitnota schrijf ik direct ook. Je zit in een flow, zullen we maar zeggen. Weer enkele dagen later meld ik mij opnieuw bij de Rechtbank Lelystad. Ik heb twee plastic mapjes bij mij, elk bevattende de ingevulde en door mij getekende formulieren en de Appelschriftuur van mijn hand. In een mapje staat boven de stukken "kopie", die zijn voor mijzelf, het andere mapje is voor mevrouw de Griffier. "Maar, maar, wij
kopiëren dit altijd". "Wat uw wilt mevrouw", zeg ik mevrouw
de Griffier, "Ik heb voor u reeds slechts een kopie gemaakt uit
service-overwegingen". Mevrouw de Griffier realiseert zich ineens
dat niet de veroordeelde voor haar staat, maar het is de Meester zelf.
Mevrouw wordt in ene zéér vriendelijk, direct komen de stempels op mijn
stukken, en even later rolt uit de printer al de 'Akte instellen Hoger
Beroep', en "Pats" nog weer een stempel. Zij geeft mij een kopie
van de Akte. Mevrouw de Griffier bedank ik vriendelijk, en ik wens haar
een goedendag.
_________________________________________________________________
Appelschriftuur
Persoonlijk gebracht en afgegeven aan de Griffier van de Rechtbank Lelystad met de bijbehorende formulieren
Geachte heer/mevrouw de Voorzitter van het Gerechtshof, Donderdag 2 augustus 2018 stond ik voor uw gerecht in Lelystad, in de strafzaak met parketnummer 16-027944-15. Veroordeeld ben ik tot een geheel voorwaardelijke boete van € 600,- met een proeftijd van 2 jaar. Ondergetekende Meester Reigeriensissch Kloosterman heeft tengevolge hiervan nu een Strafblad. Deze
Strafzaak tegen mij moest dienen als de kers op de taart in de
juridische strijd die de heer Marius (M.M.) Sparreboom (mijn
voormalige 'baas' en/of werkgever), zijn vrouw Janneke
Sparreboom-van der Spoel (wethoudster en latere 1e
loco-burgemeesteres van Lelystad), het Openbaar Ministerie (de
staande magistratuur, zij die de benen onder hun lijf uitlopen, leuke
uitdrukking eigenlijk, eerst zie je Femke's benen over de finish gaan,
even later gevolgd door haar lijfje, ze liepen de benen onder hun gat
vandaan die OM-ers), en de Rechterlijke Macht (de zittende
magistratuur), de juridische strijd die bestond uit de bouw van een
tweetrapsraket, een civiele zaak met als uitkomst een voorwaardelijke
dwangsom van € 50.000,- tegen mij, en een Strafrechtzaak om
mij,
Reigersch
Kloosterman, definitief het zwijgen op te leggen, de mond te snoeren. Van u heb ik tot op heden geen vonnis op papier mogen ontvangen. Dit vonnis wil ik graag aan een hogere rechter voorleggen. Ik ben geen strafjurist en de regels rond dit hoger beroep zijn mij toch niet helemaal duidelijk, en omdat ik geen enkel risico wil lopen, en ik denk dat het in ieder geval wel zo beschaafd is u uit te leggen, waarom ik hoger beroep aanteken, schrijf ik u deze brief. Mijn zaak zou om 14:15 uur dienen, maar is met een half uur vertraagd, omdat mijn advocate, mevrouw mr. Leonie Noordanus van Taner Advocaten te Lelystad, bij een zaak in Almelo was en deze zaak uitliep, werd ons verteld. Wij kunnen haar dit niet kwalijk nemen, immers zij was bezig met haar en uw werk. De rechter heeft ons binnen geroepen, ons verteld wat er aan de hand was, en ons gezegd om 14:45 uur de zaak te willen behandelen. Reeds 13:15 uur waren wij in uw Rechtbank aanwezig, omdat ik van tevoren nog een overleg zou hebben met mijn advocate, mevrouw mr. L. Noordanus, van Taner Advocaten in Lelystad. Hier was nu helaas geen tijd voor.
p. 1/10
deerd aan de Technische Universiteit van Twenthe te Enschede. De ouders adviseerden mij een strafrechtadvocaat in de arm te nemen, en zochten kantoor 'Taner Advocaten' uit voor mij hier in Lelystad, en vertelden mij dat als ik het niet kon betalen, zij het voor mij zouden betalen. Van het laatste heb ik geen gebruik gemaakt.
* Muhammad Ali, grootste bokser ooit,
geboren als Cassius Marcellus Clay
(1942 - 2016),
Daarvoor (in de tijd, vóór de civiele zaak) had ik al een oproep gehad om te verschijnen bij de recherche in Lelystad in verband met een aangifte die was gedaan tegen mij. Het betrof een zwaar misdrijf waarop een gevangenisstraf van minimaal 4 jaar of meer is gesteld. "U wordt verdacht van een misdrijf waarop voorlopige hechtenis is toegelaten. Dit betekent dat er van u gelaatsfoto's worden gemaakt en dat uw vingerafdrukken worden afgenomen, indien dit niet eerder in deze zaak gedaan is. Deze gegevens worden opgeslagen in de databanken van justitie en politie en worden vernietigd als u wordt vrijgesproken of nadat de zaak is verjaard", volgens de 'Uitnodiging voor verhoor'. Politie 'Het verhoor'.pdf pagina 6/33 □
p. 2/10
De 'Uitnodiging voor verhoor' vermeldt daarvoor, daarboven eerst: "Als u niet op genoemd tijdstip verschijnt, houdt u er dan rekening mee dat u op enig moment kunt worden aangehouden (gearresteerd en in het cachot geworpen, www.politie.nl: "van uw vrijheid beroofd")" . Als ik mij donderdag 20 november 2014 op weg begeef naar het politiebureau aan De Doelen te Lelystad, heb ik mij voorbereid op een lange afwezigheid. Politie 'Het verhoor'.pdf pagina 6/33 en verder □
Politie 'Het verhoor'.pdf pagina 24/33 en verder □
Mijn slotwoord heb ik van mijn advocaat in moeten dikken. Van 52 A4-tjes ben ik teruggegaan naar 2 A4-tjes, regelafstand 1½ , en Arial 12. Mijn advocate vraag ik, of zij mevrouw de rechter wil vragen of dit kan, deze twee A4-tjes. Voor een misdrijf waar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op staat, ziet u mijn verhoor door de recherche, mag ik toch misschien nog wel mijn twee A4-tjes slotwoord voorlezen, alvorens ik het gevang in ga? Ik krijg toestemming, en geef uw mevrouw de griffier, uw mevrouw de strafrechter, en mevrouw de Officier van Justitie elk een exemplaar. Als ik een kwart heb voorgelezen, onderbreekt mevrouw uw strafrechter mij. Zij ziet dat het slachtoffer0 in deze zaak, de heer Marius (M.M.) Sparreboom, erg is aangedaan. De twee slachtoffers1-2 en nog een slachtoffer3 van dit slachtoffer0, zitten achter mij in de zaal, en er is nog een slachtoffer4 van dit slachtoffer0 (Marius M.M. Sparreboom) aanwezig in de zaal, maar dat heeft uw mevrouw de strafrechter, geloof ik, allemaal niet in de gaten, die mensen hebben al zoveel geleden, hier is het lijden wel vanaf. Hun tranen zijn verdroogd. Ik moet mijn woorden anders kiezen, zegt uw mevrouw de strafrechter mij. Ik vertel dat de woorden voor mijn tekst zéér zorgvuldig zijn gekozen, en dat wij hier lange tijd mee bezig zijn geweest en dat deze woorden door meerdere mensen zijn gelezen, uiteindelijk heeft de tekst de goedkeuring van mijn vrouw gekregen, en als het dit station is gepasseerd, dan kun je het veilig ook in een rechtszaal voorlezen, als slotwoord. Uw mevrouw de rechter wordt waarschijnlijk van haar stuk gebracht door het woord "terreur" wat ik voorlees in mijn stuk, zij raakt waarschijnlijk aangeslagen op het woord "terreur". Mijnheer/mevrouw de Voorzitter van dit Gerechtshof, ik ben niet van IS, of van een of andere andere terreurorganisatie! Het woord "terreur" is hier bedoeld om het 'schrikbewind' aan te
p. 3/10
geven dat de heer Marius (M.M.) Sparreboom, mijn oud-directeur, voerde op zijn scholen en schooltjes. Ik vertel uw mevrouw de strafrechter, dat mijn tekst voor mijn slotwoord vastligt, en dat ik nu op het laatste moment geen andere woorden kan kiezen, en óók niet wil kiezen. President Obama had zelfs twee autocues tot zijn beschikking waarop zijn tekst vastlag, als hij het woord sprak. En ik sta hier als eenvoudige leerkracht, tegenover mevrouw uw strafrechter. Tegelijkertijd word ik ook woedend, en berg mijn tekst in mijn tas. Voor mij is het klaar. Spreekt u maar recht, dan maar zonder mijn slotwoord. Mevrouw uw strafrechter vraagt aan het slachtoffer0, mijnheer Sparreboom, of hij even op de gang wil gaan staan, dan hoeft hij mijn woorden niet te aanhoren. Maar dat doet het slachtoffer0, Marius (M.M.) Sparreboom, niet, dat is zijn eer te na. Vervolgens doet mevrouw uw strafrechter mij het voorstel, dat zij mijn tekst gaat voorlezen en andere woorden zal kiezen als zij dat nodig vindt. Ik zeg mevrouw uw strafrechter, dat zij toch niet gelooft, wat zij nu net heeft gezegd. Mijn slotwoord, waar ik recht op heb als verdachte, gaat zij voorlezen, en zij gaat ook andere woorden kiezen. Uw mevrouw de strafrechter zit in de problemen. Zij geeft mij het woord terug. Maar ik ben razend. Het is over. De tekst ga ik niet meer voorlezen. Dan kijk ik mijn advocate, mevrouw mr. L. Noordanus van Taner Avocaten, aan. Zij verleidt mij, mijn tekst verder te lezen. 6 April 2018 was ik in de Grote Kerk in Groede aanwezig op de begrafenis van mijn oud-collega, vriend en kameraad graaf Reinier Leonardus van 't Westeinde van Wulpen tot Zuid-Beveland en Groede (7 mei 1940* - Goede Vrijdag 30 maart 2018†). De dienst werd geleid door de Belgische theoloog en dominicaan dr. Ignace D’hert (3 november 1944* te Brugge). Mijn vriend Reinier werd ten grave gedragen door 6 vrouwen, de draagsters, van de begrafenisonderneming. Met Reinier schreef ik het verhaal over het 'Oordeel van Cambyses'. Hij legde het zaadje in mij om ondanks alles naar voren te kruipen om tot het detail te komen, om de opgraving te doen, om de zaak op te graven, om de zaak te identificeren, om de zaak te ontmantelen, om de zaak te ontmijnen. Later zullen mijn zeer moeilijk opvoedbare leerlingen, mij nog instrueren en aan mij voordoen hoe mij deze kunst nog meer eigen te maken. In zijn afscheidswoord voor Reinier ging dr. Ignace D’hert op heel bijzondere wijze in op hetgeen gelezen was uit Mattheüs 13:1-23. Het Oordeel van Cambyses.pdf (14 pagina’s) □
Ik heb de tekst, mijn Slotwoord, afgelezen. Een voordracht is het niet meer. Uw mevrouw de strafrechter doet onmiddellijk uitspraak. En zegt vervolgens met droge ogen tegen mij, u heeft 14 dagen de tijd om in hoger beroep te gaan. De termijn ken ik. Maar als je iemand 3 jaar laat wachten, en dan vervolgens zegt 'u hebt 14 dagen', dan leef je toch in een sprookjesbos? Neemt niet weg dat zij mij vertelde dat ik in hoger beroep kon gaan als ik het niet eens was met haar vonnis. Zij moet dit natuurlijk zeggen vanuit haar functie en vanuit het 'recht'. Zij waarschuwde mij niet, in de zin van "Kijk uit mijnheer Kloosterman, de deksels van onze kerkers liggen al open, als u in hoger beroep gaat krijgt u misschien alsnog vier jaren of meer
p. 4/10
eenzame opsluiting". Zo leek uw mevrouw de strafrechter in het geheel niet, en wij vertrouwen haar en de woorden die zij sprak. Wij zijn arme mensen. Wij hebben geen geld om naar de Efteling af te reizen. Voor ons is een bezoek aan uw rechtbank een uitje. "Nou", zegt mijn vrouw, "dit uitje heeft je dan wel € 1.500,- gekost". "Dat is waar", antwoord ik mijn vrouw, "en ons vorige uitje naar dit Paleis hier in Lelystad was ook al € 1.500,- ". Ik werd veroordeeld tot alle proceskosten in de civiele zaak, met een voorwaardelijk dwangsom daarbij van € 50.000,- .
Ik vond de beschuldigingen in mijn civiele zaak tegen onze website van een belachelijke orde. Het vonnis in deze civiele zaak van 2 oktober 2015 heb ik naast mij neergelegd, nadat ik enkele passages had gelezen. Als dit vonnis Nederland is, dan hoor ik, geloof ik, er niet meer bij, dan doen wij niet meer mee. Gaat u dan fijn in uw stemhokjes stemmen, maar wij komen niet meer. Ik heb mij in de civiele zaak niet kunnen verdedigen, zoals dat in een rechtstaat wel betamelijk zou moeten zijn. Prompt werd ik geconfronteerd met deze strafzaak in 2015. Wij kunnen ons er niet aan onttrekken dat de Officier van Justitie rustig de civiele zaak tegen mij heeft afgewacht, om vervolgens over te gaan tot de Dagvaarding in de strafzaak, of beter om vervolgens toe te slaan met deze Dagvaarding. Heeft de Officier van Justitie mevrouw en mijnheer Sparreboom van advies gediend, of kwam mevrouw Sparreboom met mijn vonnis in de civiele zaak bij de Officier van Justitie? Of lette de Officier van Justitie gewoon goed op? Was zij er als de kippen bij? Mevrouw de Officier van Justitie wijst nu tijdens deze zitting naar u, de Rechtbank. Maar kwam de 'winterrust' haar en haar clientèle eigenlijk wel goed uit, gezien ook de e-mail die mijnheer Sparreboom gestuurd heeft naar u, nadat ik 3 juni 2018 een nieuwe of eigenlijk de oude dagvaarding opnieuw toegestuurd kreeg. De heer Sparreboom sprak over zijn doel en dat van zijn vrouw de wethoudster en 1e locoburgemeesteres van Lelystad, hun doel dat immers reeds bereikt was: "rust in de tent". Ik schreef over het tentje wat zij opgezet hadden op een hockeyveld van MHC (Mixed HockeyClub) Lelystad, waarin zij samen de nacht doorbrachten. Meer hierover vindt u in mijn Pleitnota.
Naar de Rechtbank in Lelystad.pdf (34 pagina’s) □
Mevrouw mr. Els Lucas, advocate, ziet dat ik net te laat ben voor een Hoger Beroep, ik ben uitgegaan van de datum, dat het vonnis mij betekend werd door de deurwaarder.
Ik kom op voor mijn recht op het uiten van mijn mening, en wij komen op voor het recht op het uiten van onze mening.
p. 5/10
Voor mijn verdediging verwijs ik u naar mijn pleitnota. Deze pleitnota met onderliggende stukken kan ik, wil ik, u van tevoren zo spoedig als mogelijk bezorgen. Ik wil u vragen mij aanwijzing te geven hoe u mijn pleitnota en onderliggende stukken wilt ontvangen. Uw hulp vraag ik, of wil iemand van uw gerechtshof mij die aanwijzing geven? Mijn pleitnota is ca. 50 A4-tjes die ik ook als pdf kan aanleveren, de onderliggende documenten omvatten ca. 30 pdf’s totaal ca. 850 pagina’s. De ca. 30 pdf´s liggen op alfabetische volgorde in een map of directory. In mijn pleit verwijs ik naar de betreffende pagina’s in het betreffende document (pdf). De pdf’s heb ik gemaakt van de pagina’s (van de eerste inhoud) van onze site - www.deregentegenhouden.nl - , de inhoud die nu weg is. In de civiele zaak tegen mij kon ik, mocht ik deze site al niet gebruiken te mijner verdediging. Uw rechter had slechts de beschikking over een lege rechtszaal, er waren nog wel stoelen, en er was licht (ramen). Hij vertelde dat hij na afloop ook niet op deze site ging kijken. Nu heb ik pdf’s (portable document files) gemaakt van een aantal van de pagina’s (van de eerste inhoud die nu weg is) van onze site - www.deregentegenhouden.nl - , te mijner verdediging. U ziet dat ik reeds in dit schrijven, verwijs naar deze pdf’s. De pdf’s waarna ik verwijs in deze brief kan ik u snel bezorgen per e-mail. De meest efficiënte manier voor u is, dat ik deze onderliggende documenten, deze pagina’s van de site kan aanleveren als pdf’s. U hoeft dan alleen het betreffende document/pdf aan te klikken, en/of ik verwijs naar de betreffende pagina in dat document/pdf. Het gaat erom u een indruk te geven wat er op de betreffende internetpagina’s staat, en/of dat ik u verwijs naar een specifieke pagina in het document (pdf). De strafgriffie in Lelystad kwam hedenmorgen niet verder dan dat zij geen 'stickies' (USB-sticks, Universal Serial Bus, zij bedoelde(n) hier niet 'stickie', 'joint', of 'jonko') of wat dan ook aannamen. U begrijpt dat wij van - www.deregentegenhouden.nl - dit als een belediging beschouwen. We leven in 2018 in het internet tijdperk, en niet is eerst net de boekdrukkunst uitgevonden. Mijn advocaat wilde dat ik alles juist digitaal aanleverde. Voorts wil ik u het materiaal aanleveren, zodanig dat het zo dicht mogelijk in de buurt komt van de pagina’s op het internet, op de website - www.deregentegenhouden.nl - indertijd. Dus geen zwart/wit kopieën, zelfs een geprinte kleurenkopie haalt het niet bij de pagina’s op de website. De pdf’s van de internetpagina’s zijn voor ons een acceptabel alternatief, alleen de koppelingen tussen de verschillende pagina’s werken nu niet meer. Na het vonnis van 2 oktober 2015 in de civiele zaak heb ik direct de site leeggehaald. De pdf’s zijn gemaakt van de pagina’s van deze mijn laatste opslag van de site 2 oktober 2015.
Voor de zitting wil ik vier getuigen mee nemen, die onderaan deze brief zijn vermeld. Mijn vijfde getuige, slachtoffer5 is nu op vakantie.
p. 6/10
grepen dat een zitting bij deze strafrechter normaal kort tot zeer kort is. U begrijpt alles naar onze kennis, mening en inzichten. Uw rechter mr. J.A. Schuman vertelde ons tijdens de zitting in de civiele zaak in 2015 dat de Rechtbank eigenlijk niet het juiste podium is om deze zaak te behandelen. Dat hij vervolgens uitspraak ging doen zoals hij gedaan heeft, bevreemdde ons ten zeerste.
Waarom hebben we eerst alles in het werk gesteld om bij misstanden in actie te komen, brieven te schrijven, klachten in te dienen, etc., en zijn we tenslotte gekomen met de site - www.deregentegenhouden.nl - ? Elk jaar herdenken wij 4 mei, Dodenherdenking, de slachtoffers die zijn omgekomen door en tijdens de Tweede Wereldoorlog en later. Wij herdenken ook diegenen die gevochten hebben voor onze vrijheid. Wij herdenken de mensen die gevochten hebben tijdens de Operatie Overlord, en de véle andere operaties, de vele mensen die hebben gevochten voor onze vrijheid, en de velen die gesneuveld zijn voor onze vrijheid, zodat onze democratie hier weer in ere werd hersteld na de bezetting van ons land door de Duitsers, zodat wij nu weer vrijuit kunnen spreken. Wij denken aan de mensen die stierven nog vóór of op de stranden in Normandië, wij denken aan de bemanningen van de vliegtuigen op weg naar of terug van hun missies in Nazi-Duitsland, en waarvan een heel aantal hier in het IJsselmeer neerstortten, en hun leven erbij lieten. En speciaal deze laatste groep herdenken wij hier in de Flevopolder. Wij denken dat je niet alleen op of rond die 4e mei moet herdenken. Wij vinden en dat is ook ons recht op de vrijheid van het uiten van je mening, dat wij dat elke dag moeten doen. Loop je ergens tegen aan, loop je tegen misstanden aan, worden mensen in de hoek gedrukt, worden rechten van mensen vertrapt, worden mensen geschoffeerd, gediscrimineerd, en meer, doe je mond open. Wij komen uit een tijd nog niet zo lang geleden, dat geadviseerd werd door onze Nederlandse Overheid, om als er iemand in elkaar werd geslagen, je er niet zelf mee te bemoeien, nee, je moest de politie bellen. En als je in elkaar geslagen werd, omdat je die ander hielp, en je zelfs het leven er bij liet, dan werd je voor dom uitgemaakt. Op school en nog lang daarna kreeg ik het verwijt, dat ik niet professioneel gehandeld zou hebben. Ik moest ouders en leerlingen verwijzen naar de vertrouwenspersoon en naar de klachtenafdeling, terwijl wij inmiddels wisten dat je klachten daar niet behandeld werden. Wij volgden onze eigen weg. Wij deden wat we moesten doen. Mijnheer en mevrouw Sparreboom belden de politie. Precies zoals de Overheid hen immers had opgedragen. Mijnheer en mevrouw Sparreboom zijn uiterst professionele gezagsgetrouwe mensen in de ogen van diegenen die vinden dat het zo moet. Zij, de heer en mevrouw Sparreboom, vinden ook dat anderen getrouw moeten zijn aan hun gezag. Zij dwingen een ander hun gezag te aanvaarden. En de politie is er vervolgens ook uiterst professioneel mee omgegaan. De hogere klasse, de hogere kaste, moet beschermd worden tegen de lagere klasse, tegen het volk, tegen het gepeupel, tegen het plebs, tegen het gajes. In mijn pleitnota leg ik u dit uit. Wij denken dat het anders moet, en nogmaals als er iemand in het water ligt, is het niet de bedoeling dat een ieder in het water springt, want dan gaat het misschien nog niet lukken. En als de klok geluid moet worden, is het niet de bedoeling dat de hele gemeente aan het touw gaat hangen waar de klok mee geluid moet worden, één man of één vrouw is genoeg, om de rest te waarschuwen. En diegenen die de klok luiden, hoeven niet meer na te denken, moet
p. 7/10
ik die klok nu wel of niet gaan luiden? Nee, zij wéten, dat is een innerlijk weten, dat zij de klok moeten luiden, de dijk breekt door, of er is brand uitgebroken. Voor diegenen die het niet begrijpen, het hoeft niet per se een dijk met water te zijn. Tegenwoordig heb je zelfs klokkenluidersregelingen, klokkenluidersreglementen, en huizen voor klokkenluiders. Huizen waar allemaal klokken hangen, daar ga je dan oefenen, daar haal je dan je certificaat als erkend klokkenluider? Nadat wij alles in het werk hadden gesteld, was het laatste wat wij konden doen, gewoon ons verhaal op te schrijven, op die enorme muur die internet heet. Wij mogen daar ook schrijven, mensen mogen ons verhaal lezen, mensen hoeven het niet te lezen. Wij verkondigen daar ook onze mening over zaken die wij gezien hebben, en let wel, zaken die publiek zijn. Wij komen niet in het privé van mensen, maar dat leggen we uit in mijn pleitnota. Onze Overheid heeft bedacht dat scholen, instellingen, en bedrijven prima in staat zijn om zelf met klachten om te gaan, zelf klachten in behandeling te nemen, en zelf deze klachten op te lossen. Voor scholen betekent dit dat zij prima in staat zijn zelf een klachtencommissie in te richten, en als je er niet mee uitkomt dan kan je naar de regionale klachtencommissie, een verzameling van klachtencommissies van de diverse scholen in een bepaalde regio. Als een school een klacht binnenkrijgt, wordt de school geholpen door de andere scholen in de regio, en andersom. "Wij helpen jou met een klacht, als jij ons helpt als wij een klacht binnenkrijgen", zeggen ze tegen elkaar. En dan is er nog de landelijke klachtencommissie, de verzameling van klachtencommissies van alle schooltjes. U begrijpt wat er met je klacht gebeurt? Je klacht wordt om zeep geholpen. Het systeem wil geen klachten. En tot slot wordt er gesteld, dat een ieder naar de rechter kan, als je er niet uitkomt. Mevrouw/mijnheer de Voorzitter van dit Gerechtshof, als je geld hebt dan kóóp je je recht in ons land, als je de routes kent, dan kom je wel aan je recht. Ik zie een brave chauffeur in dienst van een overheid, die zich keurig verzekerd heeft voor rechtsbijstand, maar uiteindelijk na zes jaar in Hoger Beroep alles, maar dan ook alles verliest. Ik heb deze man zes jaar bijgestaan. De betreffende overheid moest ten koste van alles winnen. De site - www.deregentegenhouden.nl - gaat nu juist over dit alles, hoe je klacht in de modder wegzakt, hoe mensen het moeras in worden getrapt.
Alle feiten die mij ten laste worden gelegd, worden door de Strafrechter van de Rechtbank Lelystad, mevrouw mr. P.K. Oosterling - van der Maarel, 2 augustus 2018, bewezen verklaard! Waarom verklaart deze mevrouw mr. P.K. Oosterling - van der Maarel alle feiten die min ten laste worden gelegd bewezen verklaard die 2 augustus 2018?
Wij willen dat deze brief tegelijkertijd onderdeel is van mijn pleit, dat deze brief onlosmakelijk hoort bij mijn pleitnota. Deze brief is zeg maar de Inleiding op mijn pleitnota. Er op vertrouwende dat u mijn verzoek voor het hoger beroep zult honoreren, verblijf ik.
Met vriendelijke groet en hoogachting,
Meester Reigeriensissch
Kloosterman
p. 8/10
Getuigen
p. 9/10
p. 10/10
Terug naar Misstanden Onderwijs tot en met de Rechterlijk Macht Inhoudsopgave
|
| o
o |
| o
o |