Naar
de Rechtbank in Lelystad, de Eduvier Onderwijsgroep gedaagd, Marius Sparreboom en Peter Nooitgedagt voor de rechter
Het gebouw van de Rechtbank naast het station in Lelystad (Rechtbank Lelystad 2.0.jpg)(640 x 548 67.821 bytes > width "833" x height "702")
Uitgenodigd ben ik om naar de Rechtbank te Lelystad te komen. Woensdag 10 september 2008 om 15:15 uur. Om drie uur zal ik er zijn, ik heb een vrije dag opgenomen. Er vindt een zitting in kort geding plaats. Mevrouw Maria Stinzenlandsch, moeder van Nicolaus Stinzenlandsch, heeft de Stichting Eduvier Onderwijsgroep REC-Flevoland voorheen (vóór 1 januari 2008) de stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) gedaagd. Wat mevrouw Stinzenlandsch gaat vragen is voor mij volstrekt onduidelijk. Maar dat gaan wij zo dadelijk in de rechtszaal horen. Mijn auto parkeer ik op het plein voor de oude Kwantum, op De Meent in Lelystad. Vervolgens loop ik vandaar naar de Rechtbank. Bij de kroegjes en eethuisjes op 'Het Pleintje' zie ik de heren Marius Sparreboom en Peter Nooitgedagt samen met een relatief jonge mevrouw (een nog jonge leerkracht, of een nog jonge orthopedagoge voor de vakkennis?, zij gaat echt niks zeggen tijdens de zitting, dus waarschijnlijk alleen voor de 'zwaarte' of de 'gewichtigheid' meegenomen) ook richting de Rechtbank lopen. Zij komen natuurlijk van hun kantoor aan De Schans 19-01. De Rechtbank te Lelystad is gevestigd in een groot duister en donker gebouw. Het is een onheilspellende plek. Er staat wel een heel mooi kunstwerk voor de deur. Een heel kleurrijk kunstwerk wat nu wel prachtig uitkomt tegen het donker van het gebouw. In de Rechtbank aangekomen moet ik mij legitimeren, men vraagt mij naar het doel van mijn komst, ik ben toeschouwer, en men schrijft dit ook op. Ik moet al mijn losse spullen afgeven en door een poortje heenlopen, mijn spullen gaan ook door een apparaat. Men neemt geen risico's hier! Dan krijg ik alles weer terug en mag ik naar boven alwaar ik mij weer moet melden. De heer Stinzenlandsch (Vake, grootvader/opa van Nicolaussch), mevrouw Stinzenlandsch en Nicolaussch zitten daar al. Aan de andere kant zitten de heer P. (Peter) Nooitgedagt (locatiedirecteur Lelystad en Noordoostpolder), de heer M.M. (Marius) Sparreboom (algemeen directeur en 'Hoofd'bestuurder van de stichting Eduvier Onderwijsgroep), en de heer mr. M.H. (Martin) Horst, huisadvocaat van de heer Marius Sparreboom (mr. Martin Horst is van AEGIS Advocaten?, of van het nog net niet 'Zuidas'-kantoor 'De Haan advocaten & notarissen' uit Almere, tenminste april 2006 was ie van 'De Haan'), en de door hen meegebrachte onbekende mevrouw natuurlijk. De heer mr. Martin Horst is geen onbekende, hij was direct betrokken bij het snode plan van de heer Marius Sparreboom om mij, Reigersch Kloosterman, eind april 2006 te gaan schorsen. Zij nemen mij op, en ik neem hen op. Mevrouw mr. Els Lucas, van het
landelijk bekende en beroemde kantoor Nauta & Lucas Advocaten te Lelystad, en nu de advocate van de familie Stinzenlandsch is er
ook en zij stelt zich voor aan ons, mevrouw Joyce van Kerkhove(sch)
(voormalig collega van mij en voormalig docente aan
de school 'de Rede'), mevrouw Ria (een vriendin van de familie Stinzenlandsch), en mij
(Meester Reigeriensissch Kloosterman voormalig docent
aan de scholen 'de Rede' en 'Aquarius', beide scholen vallen onder de Eduvier
Onderwijsgroep), wij
krijgen allen een hand van haar. We gaan
naar binnen. Nicolaussch komt alleen voorin aan een tafeltje te zitten, dat schuin en los
staat van waaraan de rest van het gezelschap zit, zijn moeder mevrouw Stinzenlandsch, mevrouw mr. Els Lucas, direct naast mevrouw Lucas de heer mr. Martin Horst, dan de heer
Marius Sparreboom, dan de heer Peter Nooitgedagt, en dan de door hen
meegebrachte jonge vrouw. Een stukje daarachter in zijn rolstoel de heer
(Vake, Opa) 'Stinzenlandsch in het
gangpad.
Foto genomen in de 'Grote Vrije Ruimte' Advocaat mr. Els Lucas van het inmiddels niet alleen landelijk, maar ook internationaal bekende kantoor Nauta & Lucas Advocaten te Lelystad. Els Lucas was één van de mensen die in 2007 aangifte deed tegen Geert Wilders. Uiteindelijk werd dit de zaak Geert Wilders. De zaak Geert Wilders was een strafproces, gevoerd in 2010 en 2011 tegen het Nederlandse Tweede Kamerlid Geert Wilders, die werd verdacht van het zaaien van haat, en discriminatie. Het vonnis in de zaak Geert Wilders luidde volledige vrijspraak voor Wilders. Geert had ook een advocaat Bram Moszkowicz, maar die werd even later uitgeschakeld, Bram werd geschrapt van het 'tableau'. (Els Lucas versus Eduvier Onderwijsgroep Marius Sparreboom 833.jpg)(833x469 37.365 bytes) Els Lucas kan in een adem genoemd worden met die andere inmiddels beroemde advocaten: Britta Böhler (verdedigde Volkert van der Graaf), Liesbeth Zegveld (sinds eind 2013 hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam en met laatste wapenfeit de zaak het 'Bloedbad van Rawagede'), Inez Weski (de vrouw met de gothic-look, én gevreesd) en Bénédicte Ficq (bekend van de zaak 'Badr Hari' en de 'Balpenmoord').
Verder met ons verslag vanuit de rechtszaal in Lelystad (de Eduvier Onderwijsgroep gedaagd) Ik zit rechts in de zaal wat meer naar achter en naast mij zit mevrouw Joyce van Kerkhove(sch). Mevrouw Ria gaat bij de opa van Nicolaussch zitten, naast de mevrouw die de twee heren hebben meegebracht. De school heeft gisteravond stukken te laat ingeleverd bij mevrouw mr. Els Lucas via de fax. De rechter vraagt of mevrouw Lucas dit accepteert. Dit accepteert zij niet. De stukken hadden 24 uur voor de rechtszitting bij de tegenpartij aangeleverd moeten zijn. Mevrouw mr. Els Lucas krijgt het woord. Zij is kort van stof, de stukken heeft de rechtbank, en het gaat om één ding, Nicolaus Stinzenlandsch moet zo snel mogelijk weer terug naar school, naar zijn oude school 'de Rede', waar hem ten onrechte tot nu toe de toegang nog steeds wordt ontzegd. Mevrouw Lucas heeft slechts weinig woorden nodig. Ik denk nog bij mijzelf 'het is wel érg weinig, komt dit wel goed'? Dan komt mr. M.H. (Martin) Horst (van AEGIS advocaten of van 'De Haan advocaten & notarissen') aan het woord (is Marius van kantoor gewisseld misschien, en is ie meegelift met Martin Horst?). De heer Horst gaat staan, zijn armen zwaaien naar buiten en omhoog, zijn toga gaat zwierige bewegingen maken, het lijkt er op dat hij het luchtruim gaat kiezen, gaat hij vliegen? Het heeft iets van een vleermuis. Het wordt een litanie, 'met mevrouw Stinzenlandsch valt niet te praten', 'haar zoon vertoont keer op keer vooral grensoverschrijdend gedrag', heel veel data en stukken worden aangehaald. Van het begin van het schooljaar 2005-2006 tot 4 mei 2006 'Dodenherdenking', de datum van mijn ontslag door Heer Marius Sparreboom, heb ik, Meester Reigeriensissch Kloosterman, en mijn collega mevrouw Joyce van Kerkhovesch, en ik weet zeker ook mijn collega mevrouw Carin Steinen geen enkel grensoverschrijdend gedrag bij de leerling Nicolaus Stinzenlandsch waargenomen, integendeel, de jongen komt graag naar school, wil graag leren, wil graag verder komen, en is coöperatief, en kan zeer wel communiceren, hij is goed thuis in de Nederlandse taal. Communiceren en samenwerken zijn juist zeer gebrekkig ontwikkeld bij Heer Marius Sparreboom en zijn secondant Peter Nooitgedagt. Wij kunnen gerust spreken over een gebrek, een beperking, bij beide heren. Het zijn juist deze Marius Sparreboom en Peter Nooitgedagt die grensoverschrijdend gedrag vertonen!
Aan de haren over het schoolplein
gesleurd De toga met daarin de heer mr. Horst vleugelt voort. 'De regen tegenhouden' wordt keer op keer aangehaald en naar gewezen als een site die onwaarheden vertelt en waar privé-gegevens van docenten op vermeld staan, de familie Stinzenlandsch schrijft ook op deze site. Op vorige scholen is het ook al fout gegaan met Nicolaussch en zijn moeder, vertelt mr. Martin Horst. Een van de vorige scholen waar Nicolaussch op heeft gezeten is het Groenhorst College onderdeel van de Aeres Groep. Op deze site 'De regen tegenhouden' wordt uitvoerig over dit Groenhorst College verhaalt. Zoveel dat men er niet aan hoeft te twijfelen dat als je kind op een van de scholen van het Groenhorst College zit het goed mogelijk is, dat het fout kan gaan met je kind. Het Groenhorst College is ook zo'n 'fijne' scholengemeenschap, eh ik vergis mij: 'Onderwijsgroep', eh nee nee: 'College!'. Uiteindelijk merkt de heer Martin Horst ook op tijdens de zitting aan mevrouw de rechter dat 'de heer Kloosterman in de zaal aanwezig is', en dat ben ik. Wat Meester Horst niet weet, is dat Kloosterman ook nog oud-werknemer van de Aeres Groep is geweest, van het Groenhorst College, maar Meester Martin kan natuurlijk ook niet alles weten. De rechter legt uit dat vertrouwen moet groeien, dat je vertrouwen moet
opbouwen. Zij spreekt hierbij tot de heren Nooitgedagt en Sparreboom.
Dan vraagt de rechter waarom de school, nadat gebleken is dat de melding die de school heeft gedaan bij het AMK (Meldpunt Kindermishandeling) onjuist bleek te zijn, de melding is door het AMK onderzocht en gebleken is dat ervan kindermishandeling helemaal geen sprake was (ze hadden daar overigens wel meer dan een jaar voor nodig om dat uit te zoeken), de school geen contact heeft opgenomen met mevrouw Stinzenlandsch, met de familie. Eerst komt er geen antwoord, maar vervolgens begint de litanie weer, tsja, het is moeilijk contact te krijgen met mevrouw Stinzenlandsch, hè. De rechter vraagt het nog maar een keer. Op deze site 'De regen tegenhouden' is uitvoerig geschreven over deze laffe, valse (gemene), en laaghartige, gore beschuldiging van deze moeder, mevrouw Maria Stinzenlandsch, door de Eduvier Onderwijsgroep of diens rechtsvoorganger de stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) en REC-Flevoland bij het Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Maar niet alleen de school, ook het Meldpunt Kindermishandeling (AMK), Bureau Jeugdzorg, toont een buitengewoon laffe houding. Om te beginnen de gretigheid waarmee men op de melding inging. Iedere melding betekent centjes voor het Meldpunt en haar Bureau Jeugdzorg, een melding betekent werk, een melding betekent manuren, beter spreken we van vrouwuren, het zijn voornamelijk vrouwen die hier werken, en vrouwuren betekent weer budget. Vanaf het begin bestond er geen enkele terughoudendheid. Nee, 'een school' deed deze melding, 'het systeem' deed deze melding, hier hoefde men niet aan te twijfelen, zelfs niet als er ook nog twee oud-docenten meekomen met de moeder en de zoon (en zijn opa) naar de twee uur durende 'zitting' op het Bureau Jeugdzorg in Lelystad! En als uiteindelijk blijkt dat de Eduvier Onderwijsgroep (voorheen het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders OCIJ) REC-Flevoland, deze moeder op een laffe, valse en laaghartige wijze heeft beschuldigd, komt er van het Meldpunt Kindermishandeling (Bureau Jeugzorg) geen enkele reactie. Eerst nadat deze moeder na lange tijd belt met het Meldpunt, krijgt zij te horen dat het AMK het dossier heeft gesloten. Er komt nooit een schriftelijke of mondelinge reactie van het AMK anders dan dit telefoontje dat deze moeder zelf pleegt richting het AMK. Het liefst hadden de 'Jeugdzorgers' weer een kind 'uit de ouderlijke macht ontzet' en 'uit huis geplaatst', waarschijnlijk naar een internaat of een Justitiële Jeugdinrichting (JJI). Per slot moet je je eigen boterham ook een beetje veiligstellen, en de zin van je activiteiten aantonen. Ook ik, Reigersch Kloosterman, heb nooit enig bericht van het AMK mogen ontvangen, nadat ik 26 februari 2007 een brief van zeven pagina's over deze zaak heb geschreven aan het AMK. Ook van de Inspectie van het Onderwijs, het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, en het Programma-Ministerie voor Jeugd en Gezin van de heer mr. A. Rouvoet, hebben wij nooit meer iets vernomen anders dan de brief van 8 augustus 2007 namens de heer Rouvoet waarin men schrijft: 'Als minister voor Jeugd en Gezin kan ik niet oordelen over individuele situaties'. Ook de Nationale Ombudsman de heer prof. dr. A.F.M. (Alex) Brenninkmeijer geeft niet thuis. Waarschijnlijk beschouwt men het als 'bedrijfsfoutjes' en vindt men dat men hier niet op hoeft te reageren. Wij hebben hier te maken met buitengewoon onbeschofte organisaties. Maar er is nog iets. Deze organisaties hebben medewerkers in dienst en het lijkt er op, dat een ieder zijn mond dicht houdt, de kaken klem op elkaar. Het systeem is niet in staat zich zelf te schonen. Zijn deze medewerkers bang voor hun hachje, vinden zij het wel mooi zo, immers het geeft hen ook macht en aanzien, 'pas op of ik meld je aan bij het Meldpunt Kindermishandeling'. Schamen medewerkers van deze organisaties zich niet dat zij deel uitmaken van een dergelijk systeem? Ook ouders gaan nu hun mond dicht houden, bang dat hun kind uit huis wordt gehaald. Deze 'fijne' medewerkers vertelden mij, dat ik mij niet professioneel had opgesteld. Ik had de moeder moeten doorverwijzen naar de directie en mij met mijn eigen taken bezig moeten houden. Ik wist zeker dat als ik de ouder zou doorverwijzen naar mijn directie er niets terecht zou komen van de behandeling van haar klacht! (Aanvulling 3 februari 2009)
De heer Peter Nooitgedagt, directeur Stichting Eduvier Onderwijsgroep Lelystad en NO-polder (Noordoostpolder). Foto uit de Openbare Ruimte, foldermateriaal van een bedrijf dat zich bezighoudt met ventilatie in scholen. Hebben we hier te maken met een schnabbelaar? Wij stellen onszelf slechts een vraag. Weer een andere moeder vertelde mij, dat hij tijdens een gesprek met haar woedend werd, hij stond op en hij liep weg uit het gesprek. Bij het venster aangekomen en naar buiten kijkend hapte hij naar lucht en stond hij te snuiven, vertelde de moeder. Als ik dit later vertel aan weer andere ouders reageren zij met: 'Herkenbaar'. (Peter Nooitgedagt vs1.jpg)(482 x 605 36.813 bytes > width"361" x height"445") De rechter vraagt aan de heren, waarom Nicolaussch van school gestuurd is. De heren blijven stom. De rechter vraagt of de school wel een schorsingsreglement heeft. De heer Marius Sparreboom gaat nu vertellen dat hij algemeen directeur is van deze gróte school, de Eduvier Onderwijsgroep, wel duizend leerlingen heeft hij onder zich, en ondanks dat houdt hij zich toch nog bezig met het welzijn van het individuele kind in dit geval Nicolaussch nu, en zit hij hier nu in de Rechtbank. Maar mijnheer Sparreboom, 1000 leerlingen is juist een héél kleine scholengemeenschap, een héél kleine Onderwijsgroep. 'Maar ja natúúrlijk hebben we een schorsingsreglement, mevrouw de rechter'. Gistermiddag, 9 september 2008, hebben M.M. (Marius) Sparreboom (algemeen directeur en bestuur Eduvier Onderwijsgroep) en Peter Nooitgedagt (directeur scholen), al het personeel bij elkaar getrommeld en is er een lijst met handtekeningen gemaakt, dat de jongen Nicolaussch toch echt niet terug kan naar zijn oude school 'de Rede', er is teveel gebeurd. De leerkrachten voelen zich bedreigd en zijn angstig dat mevrouw Stinzenlandsch hen weer aan de haren over het schoolplein zal sleuren en met haar knots gaat zwaaien.
Rechts op de foto de 'bijdehante' heer Marius Sparreboom, algemeen directeur en hoofdbestuurder van de Eduvier Onderwijsgroep (per 1 januari 2008', voorheen het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ). In het midden mevrouw drs. A.S. (Annette) Roeters, de Inspecteur-Generaal van de Inspectie van het Onderwijs. Mogen we stellen dat dit toch een beetje vreemde foto is, het lijkt op een bepaalde handel. (Marius Sparreboom rechts, Annette Roeters Inspectrice-Generaal Onderwijs midden.jpg)(415 x 312 12.407 bytes)
Nog een gezinnetje (Peter Nooitgdagt, Eduvier Onderwijsgroep directeur, met vrouw en dochter Loes 833.jpg)(833 x 341 bytes) Peter Nooitgedagt met zijn vrouw en dochter Loes Nooitgedagt, dochter Loes reikte ons deze foto aan. De foto ging de hele wereld over, zij wilde vast laten zien hoe blij zij was maar haar papa en mama. Wij, van de site - www.deregentegenhouden.nl - waren helemaal niet blij met haar papa. Het valt ons op dat sportmensen, in dit geval Peter Nooitgedagt van "de bewegingen" (onderwijs) en van de "de golf", en Marius Sparreboom van "de hockey", dat deze lieden in het dagelijks leven, en in ons geval op school, wij als leerlingen, ouders, en medewerkers, hier van dat zeer onsportieve gedrag zagen bij deze heren. Mogen we stellen dat er van wraakzucht sprake was. Gelijk roofzuchtige dieren gedroegen zij zich. Peter Nooitgedagt niet te beroerd om zijn personeel, leerlingen en ouders ernstig te schofferen, en zijn personeel op Gestapo-achtige/Nazi-achtige wijze eruit te trappen, leerlingen van zijn scholen te trappen ('trappen' is hier natuurlijk figuurlijk bedoeld, hè, rechter mr. J.A. Schuman van de Rechtbank Midden-Nederland, van de Rechtbank Lelystad, niet met de punt van Nooitgedagt's schoen, hè, stel je voor de punt van Nooitgedagt's schoen), en ouders op valse (gemene) wijze aan te melden bij het AMK (Meldpunt Kindermishandeling), tegenwoordig heet dit "Veilig Thuis". Maar erg veilig is het niet bij "Veilig Thuis" horen, lezen en zien wij. Je kan wel een mooie naam verzinnen, maar heel vaak dekt de naam de lading niet. Maria en Jozef
'Verklaring' en handtekeningenlijst tegen de terugkeer van een leerling (AEGIS Advocaten) 036-7508214 is de
telefoon, 036-7508215 is
de fax, mr. M.H. (Martin) Horst, Markt 13-48, 1354 AP Almere, e-mail:
horst@aegisadvocaten.nl Stuk (47) dat
ingebracht wordt in deze Rechtszaak
Handtekeningenlijst 10
september 2008 door de 'Sparrenboomgroep' via hun advocaat, de heer mr.
M.H. Horst (Aegis), uitgereikt
en
ter tafel
gebracht in de Rechtbank te Lelystad. Na afloop kregen ook de mensen van
www.deregentegenhouden.nl
een
exemplaar aangeboden. We hebben het hier over stuk 47, dus er werd bij
de Rechtbank heel wat op tafel gelegd tegen de jongen Nicolaus Stinzenlandsch. Wij hebben dit stuk eerst 31 maart 2009 gepubliceerd op deze site.
Wolfpack Marius Sparreboom en Peter Nooitgedagt willen doen voorkomen alsof deze 'Verklaring' uit de medewerkers zelf is gekomen. De eerste zin luidt ook: "Medewerkers van school "De Rede" zijn van mening dat Nicolaus Stinzenlandsch een eerlijke nieuwe kans verdient". Maar nogmaals, Marius Sparreboom en Peter Nooitgedagt tekenen de 'Verklaring' niet. Zijn zij geen medewerkers van deze school 'de Rede' zijnde onderdeel van de Eduvier Onderwijsgroep? Nee, Marius Sparreboom en Peter Nooitgedagt zijn natuurlijk de "Meerderen". Zij staan boven dit gewone volk van medewerkers, zij beschouwen zichzelf als de 'Übermenschen', zij beschouwen zichzelf als de 'Hogeren', zij beschouwen zichzelf als de 'Beteren'. "Übermensch" naar Friedrich Nietzsche. En als je toch deze indeling maakt, als je jezelf als de "Meerdere" beschouwt, heb je natuurlijk vanzelf ook "minderen" onder je, als je vindt van jezelf dat jij een "Übermensch" bent, dan zijn die anderen waar je over regeert, de "untermenschen".
In de Rechtbank te Lelystad beschuldigde
Marius Sparreboom mij donderdag 17 september 2015 in de rechtszaal dat
ik, Meester Reigeriensissch
Kloosterman, de grote regisseur
was in dit alles. Ik had de leiding van hem, overgenomen? "Volgens
Sparreboom zijn veel misstanden die de Swifterbanter op internet gooit
door Rsch
zelf geregisseerd",
schrijft journalist Herre Stengega in zijn 'de Stentor' vrijdag 18
september 2015. Dus Marius Sparreboom legt de schuld van de misstanden
op zijn Eduvier Onderwijsgroep neer bij mij, Meester Reigeriensissch
Kloosterman. "Regie"
is afgeleid van "regeren".
In de Nederlandse taal is
"regie" vooral verbonden aan film, toneel, en televisie. En
inderdaad bij Marius Sparreboom had het meer weg van een Theater dan van
een school. Maar waarom tekenen de "Untermenschen" deze 'Verklaring' die aan hen wordt voorgelegd? Is het angst om hun baan kwijt te raken? Er zijn er bij die een hypotheek hebben, dus braaf tekenen bij het 'kruisje'. Waarom schrijven de medewerkers in deze 'Verklaring' niet, dat zij door mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch bij hun haren over het schoolplein zijn heen gesleurd? Dat schrijf je toch als eerste op in zo een 'Verklaring', dat je ernstig mishandeld bent door deze moeder van een van de leerlingen, die met een enorme knots op je afstormde terwijl je pleinwacht liep op het schoolplein, of je lokaal binnenstormde terwijl je les aan het geven was, en jou bij je haren het lokaal heeft uitgesleurd, de school uit, het schoolplein over, en bij de poort over het hek heeft heen geworpen. Nee, het gaat over "Het bekend zijn met de voorgeschiedenis van Nicolaussch bij een deel van de medeleerlingen, geeft hem geen goede mogelijkheden om zich binnen "De Rede" te ontwikkelen". De 'Verklaring' van de medewerkers heeft het over dat zij, de medewerkers van school "De Rede" van mening zijn, dat Nicolaus Stinzenlandsch een eerlijke nieuwe kans in het onderwijs verdient, maar dat het niet mogelijk (onmogelijk) is hem deze kans op "De Rede" te bieden. Apart dat je het woord "eerlijk" gebruikt in deze zin, terwijl er juist zo een oneerlijk spel gespeeld werd met deze jongen en zijn moeder door de school 'de Rede'. Maar ook met andere leerlingen hoor, en andere ouders, en niet te vergeten collega's binnen het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ), dat 1 januari 2008 de Eduvier Onderwijsgroep is gaan heten. Er werd een gemeen, vals, vies, smerig, goor, lafhartig, laag spel gespeeld. Nu ik dit zo opschrijf allemaal over moeder Maria Stinzenlandsch en de Grootdirecteur-Bestuurder Marius Sparreboom, zie ik in ene hoe dicht de namen Maria en Marius bij elkaar liggen. Zou de naam Marius afgeleid zijn van de naam Maria? De volgende leerkrachten zijn te prijzen, dat zij deze lijst niet ondertekend hebben: mevrouw Carin Steinen (Carin Steinen nam het op voor de leerling Nicolaus Stinzenlandsch), de heer Paul Gorter, de heer Geert Weistra, mevrouw Sabien Vermeulen, mevrouw Epie Rietman (deze mevrouw Epie Rietman wilde overduidelijk per se, beslist, van de jongen Nicolaussch en zijn moeder mevrouw Stinzenlandsch af, hen weg hebben), mevrouw Clemmy Dilrosun, mevrouw Tabitha de Vries, mevrouw Charlotte Ait-Taleb, mevrouw Rosenboom, en mevrouw Anne-Marie van Vliet (orthopedagoog). Het kan ook nog zo zijn dat een paar mensen juist niet aanwezig waren toen de lijst rond ging, terwijl zij de lijst misschien toch graag ondertekend hadden. Wij weten dat de lijst op het allerlaatste moment nog even snel in elkaar gezet is. Naar een vergrote versie van deze Verklaring en handtekeningenlijst
Zijn deze leerkrachten/ondertekenaars geïntimideerd door het bestuur van de Eduvier Onderwijsgroep, zijnde de heer M.M. (Marius) Sparreboom? Zijn deze leerkrachten/ondertekenaars zó zwak, zó slap, zó laf, hebben zij zó weinig ruggengraat, dat zij de moed niet hadden om te zeggen: "Nee, Marius daar doen wij niet aan mee"? Of staan deze medewerkers/ondertekenaars pal achter hun bestuur, de heer M.M. (Marius) Sparreboom, en hun directeur de heer P. (Peter) Nooitgedagt? 'Mevrouw de rechter, wij hebben dit echt niet allemaal alleen verzonnen hoor, kijkt u maar, hier hebben wij een héle lijst met allemaal medewerkers van ons, die dit ook vinden'. Zelfs de leerlingen van de school 'de Rede' worden erbij gesleept en als argument ingezet om het terugkeren van de leerling Nicolaus Stinzenlandsch naar de school te verhinderen. De handtekeningenlijst moet een soort petitie voorstellen om aan te bieden aan mevrouw de rechter, de macht van het getal moet spreken tegen deze éne leerling. De laatste regelen van de 'Verklaring' geschreven door Marius Sparreboom en Peter Nooitgedagt luiden "om succesvol het onderwijstraject te vervolgen en af te ronden met VMBO-diploma". Dus nu achten de Heren Eduvier de leerling Nicolaus Stinzenlandsch wel in staat een VMBO-diploma te halen? Hier was de hele schorsing toch mee begonnen. Nicolaussch heeft samen met zijn moeder in de tussenliggende tijd, de één jaar en negen maanden dat hij thuis zat, bewezen dat hij wel degelijk in staat was (in eigen beheer) examens te doen, zijn moeder schreef hem in voor de Staatsexamens, en hier voor te slagen voor de verschillende deelexamens (door hem behaalde Certificaten). Louis van Gaal, leraar en voetbalcoach, zou zeggen: "Ben ik nou degene die zo slim is, of zijn jullie zo dom?"
Even: Wie is meester Martin Horst
(advocaat)?
Op deze site
www.deregentegenhouden.nl vertellen wij, wát wij zien, en hóe wij de dingen
zien.
We gaan verder met waar we gebleven waren De rechter vindt ook dat er veel gebeurd is, en dat je ook het onmogelijke kunt vragen. Nu richt zij zich naar mevrouw Stinzenlandsch en haar advocate. Mevrouw de rechter weet het ook niet meer!? Dan vraagt ze uiteindelijk maar (ten einde raad?) aan Nicolaussch hoe hij dit nu allemaal ziet? Nicolaussch is een jongen met PDD-NOS (Pervasive Developmental Disorder - Not Otherwise Specified), een handicap in het autistisch spectrum, de school spreekt zelf over "Stoornissen" in het Autisme Spectrum. Wij spreken liever over "Kwaliteiten" in het Autisme Spectrum bij deze jongmensen. De woorden PDD-NOS (Pervasive Developmental Disorder - Not Otherwise Specified) geven al aan dat de medische wetenschap er niet helemaal uit komt, of helemaal niet natuurlijk. Nicolaussch, die normaal gesproken behoorlijk stottert, stottert nu helemaal niet. Hij legt heel rustig en beleefd uit aan de rechter, dat hij nog contact heeft met leerlingen van zijn school, de school 'de Rede', en dat deze leerlingen aan hem vertellen dat zij het leuk zouden vinden als hij weer terug zou komen naar school. Ook heeft Nicolaussch nog contact met leerkrachten o.a. met juffrouw Carin Steinen. Zij zegt dat wat haar betreft Nicolaussch rustig terug kan komen. Bij de Gamma is hij laatst nog meester Rob Willems van de sport (bewegingsonderwijs) tegengekomen en ook hij zegt dat wat hem betreft Nicolaussch weer rustig terug kan komen. Maar waarom heeft oud-collega Rob dan toch zijn handtekening onder de 'Verklaring' van Marius Sparreboom en Peter Nooitgedagt gezet? Is hij misschien bedreigd geworden door Peter Nooitgedagt, zijn locatie-directeur? Heeft Peter Nooitgedagt hem het mes op de keel gezet? Mevrouw de rechter draait nu haar hoofd weer naar de andere kant en kijkt naar de heren Sparreboom en Nooitgedagt. Zojuist werd er nog gesproken over een lijst gisteravond getekend door alle leerkrachten dat Nicolaussch echt niet terug kon komen. Vallen er gaten in de verdediging? Er komt geen reactie waarop mevrouw de rechter vervolgens vraagt: 'Nou wat heeft u hier op als antwoord'. Er komt weinig antwoord. De heer mr. Horst wil het woord nemen. Maar nee, mevrouw de rechter wil antwoord van de beide Eduvier heren. En weer komen ze met dat leerkrachten zich toch zó bedreigd voelen door mevrouw Stinzenlandsch. Vervolgens vertelt mevrouw Lucas, dat zij het gesprek heeft willen openen met de school. Dit ging allemaal erg lastig. De school eiste, dat er een machtiging moest komen van moeder, dat mevrouw mr. Els Lucas met de school mocht praten namens moeder. En: 'I make you an offer, you can't refuse!', uit de mond van mevrouw de rechter. Op een gegeven moment gaat het weer over de site 'De regen tegenhouden'. Mevrouw de rechter begint ook over de site. En het gaat over een bodemprocedure. Zij raadt de school ten sterkste af een dergelijke procedure te beginnen. Mevrouw de rechter heeft het ook over dwangsommen die zij de school kan opleggen. 'Nee, alstublieft niet, mevrouw de rechter', is het piepende antwoord van de heren van de Eduvier Onderwijsgroep en hun advocaat de heer mr. Martin Horst. Vervolgens wil Nicolaussch graag nog iets zeggen over de site en vraagt dit beleefd aan mevrouw de rechter. De rechter legt aan Nicolaussch uit dat zij dit nu niet wil. De jongen begrijpt mevrouw de rechter. Waar is toch dat grensoverschrijdende en oppositionele gedrag van deze jongen?? Zit het misschien in zijn tas, mijnheer Nooitgedagt, verborgen achter die twee hangsloten? De beide heren en hun advocaat de heer mr. Martin Horst gaan de rechter nog uitleggen, dat het belang van dit individuele kind niet kan opwegen tegen het belang van de Eduvier Onderwijsgroep!? Mevrouw de rechter wil, dat men er samen uit gaat komen. De zitting wordt geschorst voor een vijftiental minuten. Iedereen wordt verzocht naar buiten te gaan. De opdracht luidt of men met elkaar in gesprek wil komen. Een ieder verlaat de rechtszaal. Buiten in de foyer, in een hoekje en een kamertje wordt druk onderhandeld binnen, en tussen de partijen. We gaan weer naar binnen. Eerst het Stinzenlandsch-groepje. Ik ga als laatste naar binnen, na mevrouw Joyce van Kerkhove(sch). Dan komt de 'Sparreboom-groep'. Schuin achter mij loopt Peter Nooitgedagt en hij zegt ineens op het moment dat ik door de deur de rechtszaal naar binnen ga, tegen mij, vrolijk, 'Dáág Reigersch (noemt mijn voornaam). Ik reageer niet, maar denk bij mijzelf: 'Volgens mij wordt hier een nieuw pak kaarten op tafel gelegd'. Ik wil wel reageren, maar nu op dit moment niet, de rechter zit al weer achter haar tafel, we gaan weer beginnen. De rechter wil binnen anderhalve week een uitslag van een mediator. Zoniet, dan wijst zij alsnog vonnis. Partijen moeten zich binnen die tijd melden bij haar. We nemen afscheid van mevrouw de rechter en haar griffier, en verlaten de rechtszaal. Buiten belt mevrouw Lucas voor een mediator, luid en duidelijk hoor ik haar door de telefoon vragen om een mediator, zij belt natuurlijk met haar kantoor. Ik sta naast mevrouw Joyce van Kerkhove(sch) bij het Stinzenlandsch-groepje. De Sparreboomgroep staat aan de overzijde. Men kijkt mijn kant op, ik kijk naar hen. Dan komt ineens Marius Sparreboom naar mij toe gelopen. Hij heeft zijn hand tussen de revers van zijn colbert. De hand is mager en heeft een vreemde stand. Hij spreekt mij aan, zijn ogen zijn vochtig, en vraagt om een gesprek met mij. Ik zeg hem dat ik hier voor open sta. Hij wil mij dan vertellen wat de impact is van de site op mensen. Ik vertel hem heel rustig dat hij dan ook moet begrijpen, dat ik hem dan graag wil vertellen wat de impact van het hele gebeuren op mij is geweest, op Nicolaussch, op zijn moeder, op de grootvader van Nicolaussch, op juffrouw Joyce van Kerkhove(sch), die naast mij staat, en al die anderen. Hij vraagt wie met wie contact opneemt. Wel hij heeft de euvele moed gehad naar mij toe te komen. Ik zeg hem dat ik contact met hem opneem. Hij vraagt op korte termijn. Wij geven elkaar een hand. Thuis aangekomen controleer ik mijn checklist. Voordat ik met Sparreboom kan gaan praten, moet ik eerst een gesprek gehad hebben met een oud-collega. Ik bel de man op. Hij gaat die zaterdag naar mij toekomen. Die zaterdag word ik opgebeld door zijn vrouw. Hij is ziek geworden en zal een nieuwe afspraak met mij maken. Later de volgende week belt hij mij op, hij ziet af van het gesprek met mij. Hij kan het niet meer opbrengen. Er is teveel gebeurd. De man is kapot gemaakt door de Sparreboomclan. Ik besluit Sparreboom niet te gaan bellen. Er vindt een gesprek met de heer Nooitgedagt bij een mediator plaats. Met de heer Nooitgedagt valt echter niet te praten. Mevrouw Stinzenlandsch neemt contact op met haar advocaat en zij beëindigd de tussenkomst van de mediator. De zaak wordt teruggebracht bij de rechtbank.
Vrijdagavond 31 oktober 2008 om 19:00 uur bellen plots de heer Peter Nooitgedagt en mevrouw Jet Verbeek bij de familie Stinzenlandsch aan bij de deur. Aan de deur krijgen Nicolaus Stinzenlandsch en zijn moeder te horen dat de volgende morgen Nicolaussch om 8:30 uur zich op school heeft te melden. Juffrouw Jet wordt zijn nieuwe juf. Moeder krijgt een brief overhandigd afkomstig van de heer Sparreboom. Mevrouw Stinzenlandsch en haar zoon krijgen direct aan de deur ook te horen dat de school in Hoger Beroep gaat tegen het vonnis van de rechter. De heer Nooitgedagt heeft iets van een deurwaarder die een dagvaarding komt brengen, maar dan 's nachts. Moeder krijgt direct weer een school-, plein- en lokaalverbod opgelegd van de heer Sparreboom!? 'Het vorige is immers verlopen!', moet de heer Sparreboom gedacht hebben. Dit staat in de brief die de heer Nooitgedagt overhandigde toen hij samen met juffrouw Jet aan de deur kwam. Maandag 3 november 2008 na één jaar en 9 maanden gaat Nicolaus Stinzenlandsch weer naar school, naar de school die hem één jaar en negen maanden heeft buitengesloten op oneigenlijke gronden. De jongen heeft één jaar en 9 maanden geen onderwijs genoten. Aan hem is dit onderwijs onthouden. Wie gaat deze schade betalen?
Het vonnis van mevrouw de rechter luidt, dat de Eduvier Onderwijsgroep Nicolaus Stinzenlandsch binnen twee dagen moet toelaten tot haar school 'de Rede', zoniet dan krijgt de stichting Eduvier Onderwijsgroep een dwangsom van € 500,- per dag opgelegd, voor elke dag dat zij Nicolaus Stinzenlandsch de toegang tot de school weigert, tot een maximum van € 25.000,-.
De Eduvier Onderwijsgroep heeft deze 21 maanden wel geld ontvangen van de Rijksoverheid voor hem. Nicolaussch stond namelijk wel gewoon ingeschreven bij de Eduvier Onderwijsgroep. Mevrouw Stinzenlandsch heeft geen
kinderbijslag gekregen over de periode dat Nicolaussch thuiszat en ontvangt dat nu nog
steeds niet.
De navolgende uitspraak is te vinden bij Uitspraken op www.rechtspraak.nl, onder LJN (nummer): BH3046. 'Het ter beschikking stellen van belangrijke rechterlijke uitspraken op internet kan worden aangemerkt als een uitwerking van het in het EVRM (Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden) en in de grondwet verankerde beginsel van openbaarheid van procesvoering en - in het verlengde daarvan - openbaarmaking van de uitspraak'. 'De werking van de Wet bescherming persoonsgegevens strekt zich niet uit tot gegevens omtrent ondernemingen, welke behoren tot een rechtspersoon, zoals de BV, NV, Vereniging, Stichting en publiekrechtelijke rechtspersonen. Deze namen in de uitspraak worden niet geanonimiseerd, tenzij zij onmiddellijk herleidbaar zijn tot een natuurlijke persoon. Dat geldt ook voor personen die beroepsmatig betrokken zijn bij de procedure (namen van rechters, advocaten, gemachtigden, tolken, deskundigen).' Het is een beetje kinderachtig, dat in onderstaand vonnis de woonplaats van de Stichting Eduvier Onderwijsgroep is geanonimiseerd. Voorts zijn de naam en de woonplaats van de betreffende school geanonimiseerd. Voor de geïnteresseerde lezer is het duidelijk om welke school het gaat. Vooral dit laatste is jammer, omdat deze betreffende school dit kind één jaar en negen maanden kan buitensluiten en het onderwijs waar dit kind recht op heeft kan onthouden (schending van het recht op onderwijs, zoals neergelegd in artikel 28 van het Verdrag inzake de Rechten van het kind). Dit lijkt ons een vorm van discriminatie, en om het nog duidelijker onder woorden te brengen, deze school zegt eigenlijk tegen dit kind: 'Wij moeten jou gewoon niet'. Het kan toch niet zo zijn dat scholen in Nederland slechts wegkomen met het betalen van een dwangsom voor iedere dag dat zij een kind in een dergelijke situatie de toegang tot de school ontzeggen. Voorts is er een aanzienlijke schade geleden door de jongen [eiser] en de moeder [eiseres] in onderstaand vonnis, en ook anderen hebben een aanzienlijke schade geleden door het optreden van deze Stichting Eduvier Onderwijsgroep en de onder haar groep vallende scholen. Onderstaand vonnis gebiedt de Stichting Eduvier Onderwijsgroep, de jongen [eiser] in kwestie binnen twee dagen na betekening van dit vonnis toegang te verlenen tot zijn oude school, en daar onderwijs te laten volgen. 'Daar onderwijs te laten volgen' betekent dat deze jongen zelf maar wat uit de ruif mee moet zien te pikken. Mevrouw de rechter had dit duidelijker mogen omschrijven. Indien Salomo of Cambyses hier nog rechter waren geweest, hadden zij laten opschrijven dat deze Stichting Eduvier Onderwijsgroep en deze school 'de Rede' binnen een bepaalde tijdspanne nu verantwoordelijk zijn voor het slagen van deze jongen, en dat deze jongen dus niet alleen zelf wat uit de ruif mag meepikken, maar dat hij ook daadwerkelijk wordt begeleid en het juiste onderricht krijgt. Mevrouw de rechter is echter nog niet helemaal op de hoogte van de gang van zaken in het Nederlandse onderwijs. Mogen wij dit vonnis beschouwen als een eerste stap op weg naar dit inzicht. Wij bidden voor mevrouw mr. Yvonne Telenga (geb. 21 augustus 1943 te Amsterdam?), rechter bij de Rechtbank Midden-Nederland, rechter bij de Rechtbank Lelystad.
LJN: BH3046, Rechtbank Zwolle , 148396 / KG ZA 08-400
Datum uitspraak: 22
oktober 2008
Uitspraak vonnis Onduidelijk is hier wie
de gedaagde nu is, de Eduvier Onderwijsgroep of de advocaat mr. Martin
Horst. Let wel, advocaten zijn hun leven tegenwoordig niet meer zeker,
zij worden doodgeschoten, zij worden opgepakt (gearresteerd) en
ingesloten in ondergrondse kerkers, zij worden voor de rechter gesleept,
of zoals in de "grote" (Raadsheer Foppen, 25 november 2021 in zijn
Gerechtshof Leeuwarden) Strafzaak tegen mij, Meester Reigeriensissch
Kloosterman, verdwijnt de advocaat en zijn kantoor volledig van de
aardbodem: Mr. Aytekin Taner van kantoor Taner Advocaten te Lelystad.
Cluster IV onderwijs < > Eduvier 4 Onderwijsgroep. Leuk gevonden, hier is over nagedacht! In plaats van 'Stoornissen' spreken wij liever over "Kwaliteiten" bij deze leerlingen en/of mensen
(Eduvier logo 27 oktober 2008.gif)(358x175 18.935 bytes)
'Onheus' vinden wij
een vaag woord, 'onheus' is een vaag begrip, de Van Dale geeft 'niet
voorkomend', 'op een manier die niet hoort'. "Zo heurt het niet",
horen wij sommigen wel eens zeggen, meestal 'Hogeren' en/of 'Meerderen'
in onze samenleving. Hier staat niet wat er werkelijk is gebeurd.
Waarschijnlijk was deze leerling gewoon duidelijk tegenover zijn leraar,
maar was zijn meester John hier niet van gediend. Zijn leerkracht was
niet echt bezig met onderricht geven. En daarvoor kwam Nicolaus
Stinzenlandsch
nu juist naar school, om onderricht te worden, om onderwijs te krijgen,
zodat hij zou gaan slagen voor zijn examens, en zijn diploma zou
behalen. Voor deze "onheuse bejegening" wordt de leerling
Nicolaussch
drie dagen geschorst!
Wij denken, dat hier iets heel anders speelde dan het 'gedrag' van Nicolaus Stinzenlandsch. Het zinde Marius Sparreboom niet dat mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch uiteindelijk ten einde raad in april 2006 naar 'de Telegraaf' is gestapt, en dat er 26 april 2006 een artikel in deze krant verscheen, 'School op Stelten', 'Ouders en docenten: directie solt met autistische kinderen', door journaliste Germa Graveland van 'de Telegraaf'. Na mijn ontslag 4 mei 2006 'Dodenherdenking' door Marius Sparreboom en de Zijnen, waaronder een rechter van de Rechtbank Midden-Nederland, van de Rechtbank Lelystad, mevrouw mr. Anja Otten-van Holten, achtte Marius Sparreboom de tijd rijp, de tijd gekomen, om moeder Maria Stinzenlandsch en haar zoon Nicolaussch te gaan elimineren, te gaan buiten sluiten, te gaan uitsluiten van zijn Onderwijsinstelling de Eduvier Onderwijsgroep. De moeder klaagde hij zéér "ten onrechte" aan bij het Meldpunt Kindermishandeling AMK - Bureau Jeugdzorg. Het 'gedrag' van
Nicolaus Stinzenlandsch
werd het vehikel om de operatie uit te voeren. Wij spreken over gore,
lage, lafhartige, valse, gemene, smerige streken in deze, die hier werden uitgehaald door
Marius Sparreboom en de Zijnen, onder het 'Toeziend' oog van mevrouw
rechter mr. Anja Otten-van Holten, rechter bij de Rechtbank
Midden-Nederland, rechter bij de Rechtbank Lelystad, medebestuurder
naast haar vriend Marius en enige tijd later Voorzitter van de Raad van
Toezicht van de Eduvier Onderwijsgroep, die Marius Sparreboom zogenaamd
moest controleren. Mevrouw Anja is door ons gewaarschuwd door middel van
120 bladzijden die wij haar stuurden over haar Orthopedagogisch Centrum
IJsselmeerpolders (OCIJ), per 1 januari 2008 de Eduvier
Onderwijsgroep (rechtsopvolger), op haar privé-adres, zodat
Marius Sparreboom deze niet zou kunnen onderscheppen. Maar mevrouw Anja
liet haar vriend Marius rustig zijn gang gaan, zij was gek met hem, zij
was gek op hem, en zij was dol op hem. Mevrouw Anja was op de hoogte wat
er speelde op het Instituut. Van wie komt de term
"gefaseerde terugkeer"? Van deze moeder? Let wel, voordat de AMK-melding is gedaan, feitelijk geëffectueerd, heeft de orthopedagoog van de school, drs. Jouke Mellema, de moeder, haar zoon, en Vake (opa, grootvader) Stinzenlandsch gedreigd met een melding te zullen gaan maken bij het AMK, in aanwezigheid, onder het toeziend oog van Marius Sparreboom, de algemeen directeur en bestuurder van het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ), per 1 januari 2008 de Eduvier Onderwijsgroep zijnde de rechtsopvolger van dit OCIJ, ten kantore van Marius Sparreboom. De geluidsopname van dit gesprek hebben wij in handen gekregen en is elders op deze site te beluisteren. De orhopedagoog drs. Jouke Mellema werd hier geleerd door Marius Sparreboom hoe met 'lastige' ouders om te gaan. De jongeman kwam nog maar net van de Rijks Universiteit Groningen (RUG), en daar leer je natuurlijk niet zulke methoden en gesprekstechnieken, althans dan denken wij. Wat leer je daar allemaal niet of wel, ook als lid van een studentencorps. Op het grote wereldwijde internet schrijft drs. Jouke Mellema, en lezen wij vandaag Goede Vrijdag 18 april 2025: "Ik ben een schoolpsycholoog-orthopedagoog die zijn vak uitstekend verstaat". Jouke Mellema werkte van oktober 2004 tot september 2020 als schoolpsycholoog, als gedragswetenschapper, en als orthopedagoog generalist voor de Eduvier Onderwijsgroep in Lelystad, schrijft hij allemaal op dat wereld wide web. Heeft Jouke Mellema enig idee van de schade die is aangericht en waaraan hij heeft medegewerkt? Ook de orthopedagoog drs.
Jouke Mellema ondertekent de 'Handtekeningenlijst' onder de 'Verklaring'
van Marius Sparreboom die 10 september 2008 in de zittingszaal van de
Rechtbank Lelystad wordt overhandigd aan mevrouw rechter mr. Yvonne
Telenga, tegen de terugkeer van de leerling Nicolaus Stinzenlandsch
naar de school 'de Rede'. De man heeft vast ook een hypotheek en een
gezin, en je moet prioriteiten weten te stellen, en je
verantwoordelijkheden kennen. En hij eet natuurlijk wel uit de ruif van
Marius Sparreboom. Sinds medio januari 2007
heeft de school eiser Nicolaus Stinzenlandsch
geen toegang meer verleend tot de school,
anders dan voor het
inleveren van thuiswerkopdrachten en het ophalen van nagekeken
thuiswerkopdrachten, zie punt 2.6 Er ontstaat dan een welles-nietes. Het "gedrag" van Nicolaus Stinzenlandsch is het vehikel (of de kapstok) voor Marius Sparreboom en de Zijnen om de jongen te weren van zijn school 'de Rede'. Marius Sparreboom en de Zijnen wijzen het "gedrag" van de moeder en het "gedrag" van haar zoon als de oorzaak van alle problemen, begrijpen wij goed? En Marius Sparreboom zit de hele dag al in en tussen de gedragsstoornissen, dat in zijn werk, eigenlijk is Marius Sparreboom een soort van 'psychiater'. Stoornissen in het gedrag, gedragsstoornissen zijn zijn specialiteit, zijn specialisatie, zijn specialisme. "In mijn werk met kinderen en jongeren met psychiatrische problematiek en gedragstoornissen", zal Marius Sparreboom schrijven in zijn 'huilbrief' aan de OvJ's donderdag 16 oktober 2014 om 20:40 uur. Zijn
Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ), per 1 januari
2008 de Eduvier Onderwijsgroep (rechtsopvolger van), is eigenlijk
een soort van psychiatrische instelling, of nog beter een soort van
TBS-kliniek, maar dan voor kinderen. Die indruk moeten de Officieren van
Justitie van het Openbaar Ministerie gekregen hebben toen hij en zijn
vrouw Janneke Sparreboom-van der Spoel (wethoudster van de Gemeente
Lelystad) eind 2014 Aangifte tegen mij, Meester Reigeriensissch
Kloosterman, en de site - www.deregentegenhouden - deden.
Noot van de redactie van
'www.deregentegenhouden.nl' :
Hoogstwaarschijnlijk wordt hier bedoeld het Regionaal Opleidingen Centrum (ROC) Flevoland. Dit is een vreemd advies van Marius Sparreboom en de Zijnen, omdat deze leerling Nicolaus Stinzenlandsch geïndiceerd is voor het Speciaal Onderwijs, en bezig is daar zijn VMBO-diploma te halen. Hij is bezig met de VMBO-TL opleiding, Voorbereidend Middelbaar Beroeps Onderwijs - Theoretische Leerweg. Als hij hiermee klaar is dan zal Nicolaus Stinzenlandsch beslissen welke vervolgopleiding hij gaat doen. Hierbij komt, dat Marius Sparreboom in de provincie Flevoland een monopolie-positie heeft wat betreft het Speciaal Onderwijs Cluster IV (kinderen met psychische stoornissen en gedragsproblemen). Als je geïndiceerd bent voor het Speciaal Onderwijs Cluster IV, zoals de leerling Nicolaus Stinzenlandsch kan je enkel en alleen terecht bij Marius Sparreboom. Als je naar een andere school wil, een niet Sparreboom-school zal je naar buiten de Provincie Flevoland moeten. Je zit zogezegd opgescheept met Marius Sparreboom en de Zijnen. Naast de Eduvier Onderwijsgroep heb je het REC-Flevoland, het Regionaal Expertise Centrum Flevoland. "Naast" betekent ook letterlijk naast. Het Regionaal Expertise Centrum REC-Flevoland is gevestigd op hetzelfde adres als de Eduvier Onderwijsgroep met hetzelfde telefoonnummer: De Schans 19-01, 8231 KM Lelystad, Postbus 2344, 8203 AH Lelystad, 0320-252378. Ook het REC-Flevoland wordt 'Bestuurt' door Marius Sparreboom. Binnen het REC-Flevoland worden de kinderen geïndiceerd, vindt de indicatie(-stelling) plaats. Van hieruit gaan de kinderen naar de scholen van het Marius Sparreboom Instituut, de Eduvier Onderwijsgroep. Wij denken dat hier sprake is(?) / was van een 'onfrisse' situatie. Indicatiestelling betekent dat er een rugzakje uit het rek wordt gehaald. De zwaarte van de indicatie(-stelling) bepaalt de grote van de inhoud van het rugzakje (of de rugzak), dat wat er in het rugzakje gaat aan "stoornissen" en "gedrag" zeg maar. En inhoud betekent geld. Met dit geld krijgen de kinderen begeleiding op een van de Eduvier-scholen. Eigenlijk hebben we hier te maken met een soort van kringloop, met een kringloopbedrijf. Niet een Kringloop-winkel, of een Gemeentelijke Milieustraat waar het afval gescheiden wordt, zeg maar de afvalscheiding, wat dan weer grondstoffen worden voor nieuwe spullen. Ook hebben we hier niet te maken met de 'Kringloop' van het riool, waar ons afvalwater wordt gezuiverd, en weer 'fris' water te voorschijn komt. Niet een 'Kringloop-winkel' maar een 'Doorstroom-winkel. Marius Sparreboom zorgt voor de doorstroming van de binnenkomende geldstromen. Hoewel, Peter Nooitgedagt, de directeur onder andere van de Eduvier-school 'de Rede' tegen mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch sprak over zijn school als een 'afvalputje', hij gebruikte het woord "eindvat". "Maar goed, we zijn wel eh eh het eindvat van het onderwijs, en dat bedoel ik niet negatief, maar alles wat in het reguliere onderwijs niet wordt opgevangen, en alles wat er niet past, dat komt allemaal bij ons op 'de Rede' ". Zullen we de geluidsopname van dit gesprek er even bijhalen? Zie ook de Pleitnota van Meester Reigeriensissch Kloosterman in de "grote" (Raadsheer Foppen) Strafzaak in Hoger Beroep tegen deze zelfde Meester Reigeriensissch Kloosterman 25 november 2021,10 mei 2022, en 13 december 2022 in het Gerechtshof te Leeuwarden. Peter Nooitgedagt begrijpt dondersgoed dat wat hij hier zegt uiterst negatief is, en anders nu wel! Bedoelt hij met "alles wat" de kinderen die op de school 'de Rede' zitten en de kinderen die op de andere scholen van de Eduvier Onderwijsgroep zitten? Zeg maar alles wat in het overige "reguliere onderwijs niet past", alles wat daar afvalt of het niet eens haalt, alles wat daar niet terecht komt, het afval, het overschot, het uitschot (de 'Van Dale': "het onbruikbare", "het minder goede, onbruikbare dat afgezonderd is van het goede") komt in zijn 'eindstation', in zijn "eindvat" terecht?
Hier wordt een financieel argument ingezet door Marius Sparreboom en de Zijnen. Hier heeft Marius Sparreboom geregeld het doosluizen ('doorstromen', doorgeleiden van een geldstroom) van geld van de Gemeente Lelystad naar mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch. Nu zal zij wel happen!? Marius Sparreboom helpt graag anderen! In zijn 'huilbrief' van donderdag 16 oktober 2014 20:40 uur aan de Officieren van Justitie zal Marius Sparreboom schrijven: "Ik probeer altijd anderen te helpen, zowel zakelijk als privé en te ondersteunen". Maar mevrouw moeder Maria
Stinzenlandsch
hapt niet! Iets eenvoudiger opgeschreven:
25 Juli 2007 heeft eiseres mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch haar klacht ingediend bij de landelijke klachtencommissie voor het algemeen bijzonder onderwijs (zie punt 2.13).
Wij denken, dat de
Klachtencommissie hier hinkt op twee benen. Als je op twee benen hinkt,
als je op twee gedachten hinkt, ben je ófwel besluiteloos ófwel zeg je
nu eens het een, dan weer het ander, en ben je dus niet consequent. In
het Eerste der Koningen 18:21 lezen wij over de profeet Elia die zegt:
"Hoe lang zult gij aan beide zijden mank gaan? Indien de Here God is,
volgt Hem na; maar indien het de (afgod) Baäl is, volgt hem na.
(NBG51) Omdat wij, Meester Reigeriensissch Kloosterman en collega mevrouw Joyce van Kerkhovesch, direct betrokken waren bij deze melding bij het AMK, wij waren ook aanwezig bij het gesprek dat plaats vond vrijdagochtend 23 februari 2007 ten kantore van het AMK - Bureau Jeugdzorg aan het Maerlant 16B te Lelystad tussen moeder mevrouw Maria Stinzenlandsch en het AMK, hierbij aanwezig waren ook de zoon Nicolaus Stinzenlandsch en Vake (grootvader, opa) Stinzenlandsch, denken wij dat Marius Sparreboom en de Zijnen deze melding bij het Meldpunt Kindermishandeling moedwillig hebben gepleegd (gedaan), met voorbedachte rade, zie ook de tape van het eerdere voorgaande gesprek met Marius Sparreboom en zijn orthopedagoog drs. Jouke Mellema, waarin mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch gedreigd wordt door de beide heren dat zij een melding gaan doen bij het AMK. Het Meldpunt Kindermishandeling en Bureau Jeugdzorg beschuldigen wij van de gretigheid waarmee de melding door Marius Sparreboom en de Zijnen in ontvangst werd genomen, ondanks aanwezig zijn van twee oud-medewerkers bij dit gesprek, op uitnodiging van mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch. En passant werd ik, Meester Reigeriensissch Kloosterman, door mevrouw D. Renardus, de gespreksleidster, uitgemaakt voor "vrijwilliger", ik zou "vrijwillig" bij dit gesprek aanwezig zijn. Wij hebben het hier over een brutaal kreng, wij mijn collega en ik hebben speciaal vrij genomen van ons werk, wij offeren onze kostbare vrije tijd, en zij mevrouw D. Renardus zit hier haar centjes te verdienen, en maakt anderen uit voor "vrijwilliger". Zo van: "U had niet hoeven komen, hoor". Mijn collega, mevrouw
Joyce van Kerkhovesch,
en ik, Meester Reigeriensissch
Kloosterman, waren daar niet "vrijwillig" aanwezig! Het was
onze maatschappelijke plicht daar aanwezig te zijn, onze burgerplicht,
onze medemenselijke plicht. Noot
van de redactie van 'www.deregentegenhouden.nl' : Vrijdag 13 augustus 2010 mogen Marius Sparreboom en zijn vriendin rechter mr. Anja Otten-van Holten opkrassen als respectievelijk "Bestuurder" en "Voorzitster van de Raad van Toezicht" van de onderwijsinstelling die Eduvier heet. De schooltjes komen onder direct Toezicht van de Inspectie van het Onderwijs. In de één jaar en negen maanden dat de leerling Nicolaus Stinzenlandsch geschorst thuis zit, heeft hij laten zien, dat hij onder begeleiding van zijn moeder (zijn moeder is verpleegkundige) wel degelijk in staat is om examens te doen en hiervoor ook te slagen.
Mevrouw de rechter mr. Yvonne Telenga neemt hier het woord "gedragsproblematiek" over uit het oordeel van de Klachtencommissie: "van leraren en andere deskundigen in het speciale onderwijs mag worden verwacht dat zij gespecialiseerd zijn in het omgaan met leerlingen met een meer of mindere mate van gedragsproblematiek". Edoch, deze jongen Nicolaus Stinzenlandsch komt graag naar school, graag leert hij, en hij komt naar school om zijn diploma te halen. Hij krijgt echter allerbelabberdst onderricht (onderwijs). De school, "de leraren", "de deskundigen", de locatiedirecteur Peter Nooitgedagt, en de 'Hoofd'-directeur-'Bestuurder' Marius Sparreboom, projecteren hun onkunde op deze jongen en zijn moeder. Jammer dat rechter mevrouw mr. Yvonne Telenga niet ziet waar de echte "gedragsproblematiek" zit, waar de echte gedragsproblemen zitten. Haar collega mevrouw mr. Anja Otten-van Holten, zelfde Rechtbank Lelystad, speelt hier de Voorzitster van de ToezichtsRaad van deze Eduvier Onderwijsgroep, Frau Anja is 'Hoofd' van de ToezichtsRaad van Eduvier. Een buitenstaander denkt dat het dan wel goed moet of zal zitten bij de Eduvier Onderwijsgroep. Maar het tegendeel is waar.
(Eduvier logo 27 oktober 2008.gif)(358x175 18.935 bytes)
Noot
van de redactie van 'www.deregentegenhouden.nl' : Mr. Martin Horst en zijn 'De Haan Advocaten & Notarissen' uit Almere of 'AEGIS Advocaten' eveneens uit Almere, wie zal het zeggen, hebben hun centjes er weer mee verdiend. Geld dat bedoeld was om leerlingen les van te geven, en natuurlijk niet om advocaten van te betalen om de eigen belangen veilig te stellen, of te "borgen", een woord waar Marius Sparreboom de mond vol van had, zijn mond stroomde ervan over, van dat "borgen". Een advocaat inhuren tegen een moeder en haar kind? Hoe zielig kun je zijn? Hoe ziek kun je zijn? Je houdt er gewoon een huisadvocaat op na! En de advocaat mr. Martin Horst en zijn kantoren snappen ook niet, dat je hier gewoon moet wegwezen, moet van wegblijven! Wij denken, dat er ook veel te verbergen was, veel moest (worden) 'verborgen'. Moraliteit is ver te zoeken bij deze lieden. Martin Horst heeft zich in ieder geval niet terug getrokken van deze zaak, wel nee, tijdens de zitting deed hij ook nog even zijn zegje, zijn 'duit' in het zakje. Zie ook voor dit vonnis: v http://jure.nl/BH3046
Op 28 juni 2013 is het Landelijk Jurisprudentienummer (LJN) vervangen door de European Case Law Indentifier (ECLI). RBZLY staat voor Rechtbank Zwolle-Lelystad. v www.rechtspraak.nl/ECLI/NL/RBZLY/22102008/BH3046.pdf
Nu nagel ik weer een vonnis aan muren en bomen ...........
Zie hieronder, het vervolg van dit verhaal ......
Brief 2 februari 2009 'Under construction' zie even verder
'Who'll stop the rain?' Creedence Clearwater Revival
De Stichting Eduvier Onderwijsgroep is zojuist veroordeeld door de Rechtbank te Lelystad. De heer Marius Sparreboom, 'Hoofd'-bestuurder van dit Eduvier, weet het te presteren aansluitend op dit vonnis de volgende smerige, lage, gore brief met regels, "uitgangspunten", en/of "basisvoorwaarden'', op vrijdagavond 31 oktober 2008 persoonlijk te laten bezorgen bij de familie Stinzenlandsch door zijn 'adjudant en adjudante' de heer Peter Nooitgedagt en mevrouw Jet Verbeek. Als een soort deurwaarders bellen zij aan en staan ze op de stoep, en komen zij een 'Befehl' van de grote 'Baas' brengen. Bij mij, Meester Reigereinsissch Kloosterman, stonden dinsdag 11 april 2006 om 15:20 uur de heren Peter Nooitgedagt en Marius Sparreboom plotseling (onaangekondigd) voor de deur. Zij waren komen aanrijden in twee zwarte wagens, die stonden voor de deur. Zij waren beide in het zwart gekleed. Het leek of zij kwamen in verband met mijn overlijden, hun gezichten waren die van 'lijkbidders', kwamen zij de maat nemen voor mijn kist? Schrokken zij misschien, toen ik de deur opendeed, en zij zagen, dat ik nog tot het 'Rijk der Levenden' behoorde? Let wel, nooit ben ik bij Marius Sparreboom of Peter Nooitgedagt thuis aan de deur geweest. Volgens het Proces-verbaal nummer PL0900-2014232551 opgemaakt door de Politie Eenheid Midden-Nederland, en uiteindelijk 11 december 2014 om 14:14:58 uur ondertekend door de Hoofd Officier van Justitie Henk C D Korvinus zou ik, Meester Reigeriensissch Kloosterman, mijn delict in de "grote" (Raadsheer Foppen Gerechtshof Leeuwarden 25 november 2021) Strafzaak tegen mij, gepleegd hebben op adres de Weerribben 103, 8244 EZ te Lelystad. Dit is het woonadres van Heer Marius Sparreboom en zijn echtgenote Janneke Sparreboom-van der Spoel. Ik, Meester Reigeriensissch Kloosterman, ben daar nooit geweest. Misschien dat Heer Marius Sparreboom daar, thuis, onze site - www.deregentegenhouden.nl - heeft aangeklikt? Maar dat was niet ik die de site aanklikte. Marius en zijn Janneke hoefden mijn site niet aan te klikken. Een ieder is vrij deze site wel of niet te betreden, en wel of niet te lezen.
Rechts op de foto de 'bijdehante' heer Marius Sparreboom, algemeen directeur en hoofdbestuurder van de Eduvier Onderwijsgroep (per 1 januari 2008', voorheen het Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ). In het midden mevrouw drs. A.S. (Annette) Roeters, de Inspecteur-Generaal van de Inspectie van het Onderwijs. (Marius Sparreboom rechts, Annette Roeters Inspectrice-Generaal Onderwijs midden.jpg)(415 x 312 12.407 bytes)
Marius Sparreboom's 10
"Uitgangspunten" en "Basisvoorwaarden"
(Eduvier logo 27 oktober 2008.gif)(358x175 18.935 bytes > 438 x 219)
Marius
Sparreboom gaat het oordeel van de Rechtbank Lelystad van woensdag 22 oktober
2008 niet ter toetsing
voor leggen aan het Gerechtshof. Dit is dus bluffen! ('bluffen' is
proberen indruk te maken, grootspreken, opscheppen, de stoere kerel
uithangen) Voor het slagen van de
hervatting van het onderwijsproces en daarmee voor het succesvol
afronden van de resterende eindexamenvakken
(Marius Sparreboom bevestigt hier, dat Nicolaussch
Stinzenland
in eigen beheer geslaagd is al voor een aantal vakken met behulp van
zijn moeder in de één jaar en negen maanden dat hij thuis zat, dat hij
op "onterechte" gronden geschorst is door Marius Sparreboom en de
Zijnen, waaronder een rechter van de Rechtbank Midden-Nederland, de
Rechtbank Lelystad, mevrouw mr, Anja Otten-van Holten) acht ik het van belang dat er een aantal
uitgangspunten wordt vastgelegd. Wij verwachten van u dat u zich in het
belang van het welslagen van de terugkeer van
Nicolaussch
aan De Rede aan na te melden basisvoorwaarden conformeert.
_____________________________________________________________ Blad 2
Mochten de hiervoor genoemde basisvoorwaarden niet worden nagekomen dan rest ons niet anders dan een verwijderingprocedure te starten. Ik spreek de hoop uit dat het zo ver niet hoeft te komen. Marius Sparreboom smult alleen al bij de gedachte om een verwijderingsprocedure voor deze leerling Nicolaus Stinzenlandsch op te starten, en zijn moeder natuurlijk niet te vergeten.
Dat zij, advocate mr. Els Lucas, ook even weet dat hij, Marius Sparreboom, in Hoger Beroep gaat tegen het vonnis van rechter mevrouw mr. Y. (Yvonne) Telenga van de Rechtbank Midden-Nederland, van de Rechtbank Lelystad, dat hij, Marius Sparreboom, het oordeel van de Rechtbank Zwolle-Lelystad wel even "ter toetsing" zal voorleggen aan het Gerechtshof. Marius klinkt zeker van zijn zaak.
Standaardbrief?
De heer Diederick Verhevensch, is onze waarnemer en scriba tijdens het "grote" (Raadsheer Foppen 25 november 2021 in zijn zittingszaal van het Gerechtshof Leeuwarden) Strafproces, de derde zittingsdag 13 december 2022 in hoger Beroep tegen mij, Meester Reigeriensissch Kloosterman. Marius Sparreboom vertelt natuurlijk niet over het beroerde onderwijs op zijn schooltjes van de Eduvier Onderwijsgroep, het allerbelabberdste onderwijs daar, hij vertelt niet over dat hij een moeder op misselijk makende wijze aangeeft bij het Meldpunt Kindermishandeling, een laffe, valse (gemene), laaghartige, smerige melding, hij vertelt niet over de jongen die hij één jaar en negen maanden weet buiten te sluiten, weet te schorsen van zijn school 'de Rede', weet te schorsen van zijn Sparreboom Instituut, de Eduvier Onderwijsgroep, op onterechte gronden, of beter helemaal geen gronden. Hij vertelt natuurlijk niet over medewerkers die hij eruit laat gooien, dit is beeldspraak natuurlijk, hè, Marius, jij laat natuurlijk niet echt mijn collega mevrouw Joyce van Kerkhovesch door Peter Nooitgedagt (locatie-directeur), Steef Höweler (de personeelschef, jouw directeur personeelszaken), en Allert Everts (coördinator van het schooltje 'de Rede') donderdag 16 februari 2006 om 11:00 uur de school uitgooien en over het hek heen werpen, maar wel naar buiten buiten werken, de school uit, hè, Marius. Als ik haar even later ontmoet, ziet zij er wel uit alsof zij overheen het hek is gesmeten!? En dan hebben we het nog niet over al die andere kinderen, ouders, en collega's. Marius, jij vertelt graag op het internet over al je hobby's en liefhebberijen, jij vindt het toch niet erg dat wij daar op ingaan hè, op reageren, hè?
_______________________________________________
Pure
intimidatie
Weer haal ik mijn mesje
uit de schede, nu om dit schrijven van de heer Marius Sparreboom te fileren.
Net veroordeeld bij de Rechtbank, schrijft de heer M.M. (Marius)
Sparreboom, algemeen directeur en 'hoofd'-bestuurder van de stichting
Eduvier Onderwijsgroep bovenstaande arrogante brief aan de moeder van de
ten onrechte door hem één jaar en negen maanden geschorste leerling.
Dezelfde moeder die hij op laffe, schandelijke, en valse wijze
heeft aangemeld bij het bureau kindermishandeling (AMK).
Mesje om te fileren.
Een klotendolk, in het handvat van de dolk zijn twee 'ballen' verwerkt
schrijft de heer Marius Sparreboom, Algemeen directeur en 'Hoofd'-bestuurder van de stichting Eduvier Onderwijsgroep direct al in de 2e alinea van de bovenstaande brief. Heeft u, mijnheer M.M. (Marius) Sparreboom, het oordeel van de voorzieningenrechter, van de Rechtbank Zwolle-Lelystad d.d. 22-10-2008 ter toetsing aan het Gerechtshof voorgelegd? Het is inmiddels 4 april 2015, wij hebben nooit meer iets gehoord over deze 'voorlegging'!! Opvallend is dat bovenstaand vonnis op de verschillende juridische sites publiek is gemaakt.
Niks samen, mijnheer Sparreboom,
de ouder heeft slechts te slikken wat u of uw groep heeft opgeschreven.
Handelingsplannen worden kant en klaar voorgelegd aan ouders, de ouder
heeft slechts te tekenen. Als je het er niet mee eens bent, jammer dan.
Waar is de inbreng van de ouder of misschien zelfs het kind gebleven
mijnheer Sparreboom? Ik had 'mannen' van 15, 16, 17 jaar in de klas! Waar
is uw driehoek ouders <> kind <> school? Ad 4.
Privé is privé, mijnheer Sparreboom, daar hebt u volstrekt gelijk in. Maar als u zelf uw privé de klas mee inneemt, dan wordt uw privé meegenomen in de openbaarheid. En een huisadres mijnheer Sparreboom, gaan we dat verbergen? Waarom weten wij niet wie de leden van uw Bestuur zijn, waar de leden van uw Bestuur wonen, wie de leden van uw Raad van Toezicht zijn, en waar de leden van uw Raad van Toezicht wonen? Zet deze namen en adressen gewoon in uw schoolgids, mijnheer Sparreboom, zodat iedereen deze mensen rechtstreeks kan benaderen en je niet eerst de Kamer van Koophandel moet bellen en betalen, om deze namen en adressen te krijgen. Speelt u open kaart, mijnheer Sparreboom! Besturen deze leden wel, en houden deze leden wel Toezicht, mijnheer Sparreboom, of bent u slechts de enige die bestuurt en toezicht houdt, en is de rest in slaap gesukkeld? Is uw hele Raad van Toezicht niet meer dan een kist met poppen, of petten? Een pet voor als u even de heer Dick Waterhout (uw medebestuurslid) speelt, een pop voor als u even de heer J.C. Vos (uw commissaris van uw Raad van Toezicht) gaat spelen, een pet voor als u even in de huid kruipt van mevrouw Elisabeth Zwart-Horstman (uw lid van uw Raad van Toezicht in 2006 en tevens griffier bij de Rechtbank Lelystad, moet deze mevrouw Elisabeth Zwart-Horstman haar rechter mevrouw mr. Anja Otten-van Holten die in 2006 nog medebestuurder naast Marius Sparreboom is, gaan controleren?), een pet voor als u de heer J.A. van de Beek (uw commissaris van uw RvT) nadoet, en een pop voor als u zich voorstelt hoe u zich zou voelen als u mevrouw J.E. Meeuwsen-Koordeman (eveneens commissaris van uw RvT) zou zijn. Misschien haalt u wel een jurk uit uw kist, als u zich verkleedt als mevrouw drs. Annette Roeters, en u zich verbeeldt dat u de inspectrice-generaal van het onderwijs bent. Of misschien haalt u zelfs wel een toga (eigenlijk ook een jurk) uit uw kist, en verkleedt u zich stiekem als uw mevrouw rechter mr. Anja Otten-van Holten, als u er van droomt sommige van uw leerlingen, medewerkers, en ouders van uw leerlingen levenslang op te sluiten in uw cachot.
Een van de kerkers van heer Marius Sparreboom, waarvan hij hoopt dat zijn gevangenen onderin de fundamenten van de toren van zijn kasteel gemakkelijk worden vergeten, en wegrotten. De lezer dezes begrijpt dat dit een fictieve gedachte is van ons. Let wel, wij verbeelden hier een gedachte, die bij ons is opgekomen, zeg maar een fictieve werkelijkheid. Marius Sparreboom sluit natuurlijk geen mensen op in zijn kerkers, hij heeft veel effectievere methodes, hij schorst gewoon leerlingen voor meerdere jaren ten onrechte, en meldt ouders of laffe, laaghartige, smerige, grove, gore wijze aan bij het Meldpunt Kindermishandeling. Hij weet de levens van zijn leerlingen, van ouders, en van zijn medewerkers de vernieling in te helpen, voor de rest van hun leven blijvend te beschadigen. Allemaal te ere van zijn eigen glorie, "zijn eer en zijn goede naam".Hij kan zijn duistere praktijken uitvoeren onder het toeziend oog van mevrouw rechter mr. Anja Otten-van Holten van de Rechtbank Midden-Nederland, van de Rechtbank Lelystad. Deze put met traliewerk met dit luik heeft wel iets van zo een kerker, zo een ondergrondse cel, waar ze advocate mevrouw mr. Inez Weski in opsloten op een geheime locatie. Fijne Rechtspraak hebben wij in Nederland. Mijnheer Professor dr. mr. M. (Rinus) Otte had het boek van mevrouw Inez Weski 'Het Geluid van de Stilte' niet gelezen, maar wist het feitelijk toch naar de prullenbak te verwijzen en af te doen als als "Kwatsch" ("Quatsch") en "Totale onzin dat Weski haar detentie niet had kunnen overleven". Knap dat je een boek niet gelezen hebt en er toch een oordeel over kan vellen. Daar ben je dan natuurlijk ook 'Professor' voor, hè. John van den Heuvel had Inez Weski's boek voor hem gelezen, en John van den Heuvel is een vakman, een man met kennis van zaken, die praat met iedere crimineel, en daar stelt Rinus een groot vertrouwen in, in die John. Professor dr. mr. M. (Rinus) Otte is een man van de wetenschap, van de Rijks Universiteit (van) Groningen (RUG van 'Houd je rug recht!') en John van den Heuvel krijgt straks vast een ere-doctoraat van hem uitgereikt. Wij denken dat Rinus eigenlijk Marinus heet, vanwege de M.
Overigens worden docenten betaald uit
belastinggeld, wat door ons allen wordt opgehoest, en mensen willen
graag weten wat er met hun belastinggeld gebeurt. Lesgeven mijnheer
Sparreboom, en besturen van een school zijn dus openbare functies en
geen privé-aangelegenheden. Dat zou u wel graag willen, daarom verwart
u ze ook steeds. Als je op internet leest dat je niet goed lesgeeft, dat
je er met de pet naar gooit, dat je niet goed bestuurt, dat je niet goed
toezicht houdt, dat je niet (goed) met klachten omgaat, is dat
natuurlijk heel vervelend, maar het is geen privé-informatie. Je doet
gewoon je werk niet, waar je voor betaald wordt. Ook een 'loodgietersbedrijfje'
dat mensen belazerd, loopt tegenwoordig het risico op de televisie te
komen, kijkt u wel eens TV mijnheer Marius Sparreboom? Als
je op internet kunt lezen, dat je veroordeeld bent tot het betalen van
een dwangsom van € 500,- per dag als je een kind niet toelaat tot je
school met een maximum van € 25.000,- is dat heel vervelend.
Maar rechtspleging in Nederland is in principe openbaar, mijnheer Sparreboom, en ook in het belang van een ieder, te denken valt aan
natuurlijk al die andere zaken die men driftig onder de pet probeert te
houden, aan al die andere kinderen en ouders die gedupeerd worden door
mensen zoals u. En wij dachten nog, 'Mijnheer Sparreboom zal het
zóver wel niet laten komen'.
Geachte heer Sparreboom, u stuurt deze moeder een pakket van 10 "uitgangspunten", "basisvoorwaarden" zoals u ze noemt, waar moeder en zoon aan hebben te voldoen. Heeft u voor uzelf en uw Eduvier Onderwijsgroep misschien ook een pakket basisvoorwaarden opgesteld, nadat u zich aan het vonnis van mevrouw de rechter heeft geconformeerd? ‘Mochten de hiervoor genoemde basisvoorwaarden niet worden nagekomen, dan rest ons niet anders dan een verwijderingsprocedure te starten'. Wij vinden het ongehoord, dat als u zojuist van de Rechtbank te horen hebt gekregen, dat u deze jongen met onmiddellijke ingang weer dient toe te laten tot uw onderwijsinstituut (nadat u het gepresteerd heeft deze jongen één jaar en negen maanden te weren van uw school), op straffe van een dwangsom van € 500,- per dag met een maximum van € 25.000,- , inclusief veroordeling tot het betalen van de proceskosten, u de moeder direct weer een school-, plein-, en lokaalverbod oplegt, en tegen de jongen dreigt een 'verwijderingsprocedure' op te starten. Houding, mijnheer Sparreboom, uw houding is niet goed! Marius Sparreboom, zeg je nou niet eigenlijk gewoon tegen mevrouw de rechter: "Mevrouw mr. Y. Telenga, het interesseert me geen donder wat u ervan vindt, ik, Marius (M.M.) Sparreboom, ga gewoon mijn eigen gang!'? 'Wij hebben gewoon onze eigen rechter, uw collega mevrouw mr. A. (Anja) Otten-van Holten, in dienst. Zeg maar dat we ons eigen rechtbankje 'in house' hebben, binnen onze stichting de Eduvier Onderwijsgroep'. Mevrouw rechter (rechtbank Lelystad-Zwolle) mr A. (Anja) Otten-van Holten is of was lid van zowel het Bestuur (informatie van de Kamer van Koophandel Flevoland) als de Raad van Toezicht (informatie van de Stichting Woonpalet te Zeewolde) van de stichting Eduvier Onderwijsgroep of diens rechtsvoorganger de Stichting Orthopedagogisch Centrum IJsselmeerpolders (OCIJ) REC-Flevoland. Zou mevrouw Otten-van Holten zelf eigenlijk wel weten, waar ze nu precies inzit of zat? Misschien dat rechters zich beter bezighouden met rechtspreken, dan zitting te nemen in allerlei Raden van Bestuur en Toezicht?
"Ik pis er gewoon op, dat vonnis van u, mevrouw Telenga!", Marius Sparreboom maandag 27 oktober 2008. Detail uit het schilderij 'De Marskramer' van Jheronimus Bosch (1450-1516), in bezit van het Museum Boijmans Van Beuningen te Rotterdam. Stel je voor hè, dat vonnis van de Rechtbank Lelystad, van woensdag 22 oktober 2008, van mevrouw rechter mr. Yvonne Telenga, helemaal onder gezeken door Marius Sparreboom, druipend van zijn zeik, Marius zijn smerige plas op deze 'Uitspraak'. Wij stellen ons dit voor, hè, in gedachte natuurlijk, niet echt, hè, zeg maar een fictieve gedachte, maar feitelijk doet Marius Sparreboom dat natuurlijk wel hè, hij heeft gewoon schijt aan dat vonnis van mevrouw Yvonne Telenga, als we Marius Sparreboom zijn brief lezen van maandag 27 oktober 2008 aan mevrouw moeder Maria Stinzenlandsch, de moeder van de leerling Nicolaus Stinzenlandsch. Nu zitten er ook nog bruine vegen op dat vonnis, van Marius, zeg maar zijn schijt (vaste uitwerpselen). Alleen die lucht al! Allemaal fictief natuurlijk, hè, zeg maar gedachten in ons hoofd. En moet je je voorstellen, dit gebeurt allemaal onder het Toeziend oog van mevrouw mr. Anja Otten-van Holten, rechter bij dezelfde Rechtbank Midden-Nederland, rechter bij dezelfde Rechtbank Lelystad. Mevrouw mr. Anja Otten-van Holten is namelijk Voorzitter van de ToezichtsRaad van de Eduvier Onderwijsgroep en moet Toezicht houden op haar vriend Marius Sparreboom. De ene rechter zeikt (urineren) feitelijk de andere rechter onder, schijt (kakken) feitelijk op de andere rechter, beeldspraak natuurlijk allemaal, hè. Zo stond Marco Kroon, Neerlands beroemdste militair, natuurlijk ook te pissen, gewoon lekker even op straat in een steegje, en toen een agente van politie hem hierop aansprak en hem in de boeien wilde slaan, keek Marco verschrikt op en richtte hij zijn leuter op haar, richtte hij zijn straal op haar, die Marco zeek ook gewoon alles onder, zoals een hond, tegen de broekspijpen en de schoenen van mevrouw de agente. Zo was ie, Marco Kroon, ook gewend dat te doen in Afghanistan als ie op missie was. Mijnheer
Sparreboom,
wanneer gaan wij uw verwijderingsprocedure opstarten, omdat u
persoonlijk niet aan
de "uitgangspunten" en "basisvoorwaarden" voldoet, en uw Stichting Eduvier Onderwijsgroep niet
aan de basisvoorwaarden voldoet om deze kinderen te kunnen begeleiden?
Meester
Reigeriensissch Kloosterman
Vrouwe Justitia met blinddoek (veel zal van het recht hier niet terecht komen), met weegschaal en het zwaard geheven en in de aanslag. Welke kop mag er nu weer gaan rollen. De meeste Vrouwen Jusitia's worden afgebeeld met het zwaard neer, naar beneden gericht, zo niet bij de Rechtspraak in Nederland. Dit is zeg maar een nog meer agressieve vorm van recht, voor de "minderen" dan, de "Meerderen" worden door dit zwaard juist beschermd. Wij noemen dat "Klassenjustitie". Recht om de "Meerderen", de "Hooggeplaatsten", de "Edelen', de "Vooraanstaanden", de "Aanzienlijken", de "Beteren" en de "Verbeterden" veilig te stelen, te "borgen". (Vrouwe Justitia zwaard in de aanslag, geblinddoekt, met balansje, knvs04.jpg)(345 x 214 27.045 bytes > width"536" x height"283") Het eerste boek de Koningen (3:16-28): "En zij brachten een zwaard bij de koning".
(Teletekst, spijbelaars
gepakt in
2008.gif)(400 x 300 > width"540" x height"404") ____________________________
Nu heeft mevrouw de rechter de heer Peter Nooitgedagt en de heer Marius Sparreboom van de Eduvier Onderwijsgroep een dwangsom opgelegd voor elke dag dat zij de jongen niet toelaten tot hun 'Onderwijsgroep'. Dit is natuurlijk geen straf. Zij laten ogenblikkelijk na één jaar en negen maanden de jongen geweerd te hebben van hun school, hem weer toe. Persoonlijk lijden zij geen enkel financieel verlies. Waarom legt mevrouw de rechter de heren niet een forse boete op en een leer- of taakstraf. Bijvoorbeeld 'leren hoe ik met mensen omga' en deze jongen persoonlijk begeleiden bij zijn examenvakken, en in geval de jongen niet slaagt nog een boete er boven op. Waarom zorgt de Rechtbank niet voor een vergoeding door de heren of de onderwijsgroep voor de geleden schade van deze mensen. Misschien dat mevrouw mr. Els Lucas nog een keer in actie kan komen? Indien vrouwe Justitia (Justitie) en rechters in Nederland zo handig zijn in het opleggen en verzinnen van allerlei straffen voor ouders en kinderen, mag ook enige inventiviteit verwacht worden ingeval deze Eduvier Onderwijsgroep dit gehandicapte kind op oneigenlijke gronden weert en discrimineert. Ouders worden persoonlijk aansprakelijk gesteld voor het spijbelen van hun kind, zo niet de Heren van de Eduvier Onderwijsgroep. Hooguit krijgt de Onderwijsgroep een dwangsom of een boete opgelegd. En we praten hier niet over het een weekje thuishouden van een kind om lekker op ski-vakantie te kunnen. We hebben het hier over een kind één jaar en negen maanden buiten sluiten en hem het onderwijs te onthouden waar ieder kind in Nederland recht op heeft. Spreken wij niet over een grondrecht? Spreken we hier niet over discriminatie? En waar waren die ijverige ambtenaren van de gemeente Lelystad nu ineens? Iedereen was ineens 'even' weg. Indien u verstand van uw vak heeft, had u begrepen dat u in dit geval niet de ouder en de jongen moest 'pakken', maar dat u de school en de Eduvier Onderwijsgroep aan diende te pakken. Maar het systeem gaat zich natuurlijk niet zelf aanpakken!
Brief 2 februari 2009
Mevrouw M. Stinzenlandsch schrijft een brief aan mevrouw rechter mr. Y. Telenga, d.d. 2 februari 2009
Deze brief heeft al eerder op deze site - www.deregentegenhouden.nl - gestaan, maar moest op order van mevrouw advocaat mr. Els Lucas, van kantoor Nauta & Lucas Advocaten te Lelystad 16 augustus 2009 verwijderd worden, letwel Els Lucas is de advocaat van mevrouw Stinzenlandsch!? (vandaag is het 7 april 2015) ________________________________________________
Lelystad, 02-02-2009 Aan: De
Rechtbank Zwolle-Lelystad, (Stationsplein 15, 8232 DL Lelystad)
Geachte Mevrouw Mr. Telenga, Ik, mevrouw Stinzenlandsch, vraag een
momentje van Uw tijd. Eén jaar en negen maanden thuis, ik heb
er veel tijd aan besteed dat mijn zoon examens mocht doen, ondanks dat
hij thuiszat. Want hij was toch ingeschreven bij school. Op de avond van vrijdag 31 oktober 2008, kregen wij het nieuws (nietsvermoedend) met wat de school van plan was. (De heer Peter Nooitgedagt, Eduvier directeur, samen met juffrouw Jet Verbeek kwam(en) aan de deur. "Zij vroeg aan mij of ik bij haar in de klas wilde komen", vertelt Nicolaus Stinzenlandsch. "Ja, graag", Nicolaussch wilde alleen maar naar school en zijn laatste examens gaan doen. Het maakte de jongen echt niet uit in welke klas en bij welke juffrouw hij zou komen te zitten. Ze vertelden er niet bij dat het een stageklas was, waar hij in zou komen!). Direct kreeg ik een brief overhandigd, ik moest deze punten stuk voor stuk nakomen. Deze heb ik aan mijn advocaat mevr. Mr. E. Lucas doorgespeeld, deze was hier zeer verbolgen over. Zij zou er meteen werk van maken. Dit zou zij ook doen met de Leerplichtambtenaar van de gemeente Lelystad. Helaas heb ik niets meer van haar vernomen, na nog een aantal keren te hebben geprobeerd (telefoon, e-mail). Ik dacht dat met het vonnis van de
Rechtbank bedoeld werd, terug naar school met goed onderwijs. Maar
helaas, dit was niet aan de orde. Ik schrijf U dit, om U te vertellen dat mijn zoon gedoogd wordt en niet echt les krijgt, en dat was volgens mij wel de uitspraak van de Rechtbank. Mijn vraag aan U: Kan ik hier nog
juridische stappen tegen ondernemen?
Arrestatie
Aanhouding, 'speciaal'-transport, en in politiecel ingesloten Mevrouw Stinzenlandsch heeft nadat haar zoon weer terug is toegelaten op de school 'de Rede' van de Eduvier Onderwijsgroep te Lelystad het een tijdje aangekeken. Dan besluit ze bovenstaande brief te schrijven aan mevrouw rechter mr. Y. (Yvonne) Telenga van de Rechtbank in Lelystad. Als ze de brief af heeft besluit ze de brief zelf af te geven bij de Rechtbank. Ze zegt tegen haar vader dat ze haar zoon gaat ophalen van school, 14:45 uur gaat de school uit, en dat ze daarna meteen doorrijden naar de Rechtbank. Mevrouw Stinzenlandsch is mantelzorger, zij verzorgt zelf haar vader. Mevrouw Stinzenlandsch heeft in het ziekenhuis gewerkt, zij is verpleegkundige. Bij de Rechtbank aangekomen, wil een geüniformeerde beveiliger de brief wel in ontvangst nemen. Maar dat wil mevrouw Stinzenlandsch niet, ze wil de brief zelf afgeven aan het loket. Daarvoor is het nodig dat zij door het 'poortje' gaat en haar spullen die zij bij zich heeft eerst op tafel legt. Zij ledigt haar zakken, en legt wat ze bij zich heeft op tafel. "Mes, mes!", begint de beveiliger panisch en luidkeels te roepen. Moeder en zoon schrikken van de idiote reactie van de man. Handschoentjes worden aangetrokken en tussen duim en wijsvinger wordt het mesje in een doorzichtig plastic zakje 'geborgen'. Het is een wapen! We praten over een zakmesje in ingeschoven toestand van 9 cm lang. Of mevrouw afstand wil doen van haar mesje. Maar dat wil mevrouw Stinzenlandsch niet. Het mesje gebruikt zij om de bloemen op het graf van haar moeder mee te snijden, en dit vertelt zij ook aan de beveiliging. "Normaal had ik het mesje ook niet bij mij, alleen als ik naar het graf ging, nam ik het mee", vertelt mevrouw Stinzenlandsch aan mij. Zij heeft het mesje ook gekregen van haar moeder, en om die reden wil zij het mesje zeker niet kwijt. Het is ook geen wapen legt mevrouw Stinzenlandsch aan de beveiliging uit, het is een zakmes. Maar daar denken ze bij de Rechtbank in Lelystad heel anders over. De rest van de spullen mag mevrouw Stinzenlandsch terug in haar zakken stoppen, en moeder en zoon moeten mee naar 'beneden', waar zij in een gang op een bank worden neergezet. De zoon van mevrouw Stinzenlandsch raakt door de situatie helemaal overstuur. Op de 'recht'-bank belt mevrouw Stinzenlandsch met haar vader, dat hij zich niet ongerust moet maken. Zij vertelt duidelijk aan de mensen van de Rechtbank dat zij mantelzorger is en dat haar vader nu alleen thuis zit, maar daar kunnen ze bij de Rechtbank ook niets aan doen, krijgt ze te horen van de Rechtbankmensen. "Weer komen ze vragen waarvoor ik het mesje gebruikte, en weer vragen ze of ik afstand wil doen van het mesje, weer zeg ik dat het een gewoon zakmes is, en dat ik er geen afstand van wil doen", vertelt mevrouw Stinzenlandsch aan mij. Uiteindelijk zitten ze twee uur daar op het 'recht'-bankje in de gang beneden in de Rechtbank in Lelystad, dan komen er geüniformeerde agenten binnen, die hen meenemen en via de benedenuitgang in een gevangenentransportbus leiden. Moeder en zoon worden overgebracht naar het Politiebureau aan De Doelen 10-01 in Lelystad. Daar gaan ze met 3 agenten in de lift naar boven en worden in een verhoorkamer geplaatst, de deur gaat op slot. Daar zitten ze dan ruim twee uur. Ook hier geeft mevrouw Stinzenlandsch weer duidelijk aan dat zij mantelzorger is, en dat haar vader nu alleen thuis zit. Maar ook bij de Politie hebben ze daar geen boodschap aan. Ook hier belt mevrouw Stinzenlandsch weer haar vader, dat ze er aan komen, maar dat hij nog even geduld moet hebben? Dan worden er tafels aan elkaar geschoven en met vier man sterk, waaronder de Officier van Justitie vindt de voorgeleiding plaats. Ja, het is avond en waar tover je dan zo snel een Officier van Justitie vandaan, daar was het wachten dus op. Voor de voorgeleiding wordt hen een kop koffie en een glas water voorgezet, om hen rustig te krijgen, maar het drinken hebben moeder en zoon niet aangeraakt. Moeder en zoon hadden immers geen enkel vertrouwen meer in de lieden die tegenover hen stonden. En wie weet wat voor 'rustmakende' middelen aan koffie en water zijn toegevoegd. De voorgeleiding voor de Officier van Justitie vindt plaats, "omdat ik geen afstand wilde doen van mijn mesje", vertelt mevrouw Stinzenlandsch. Allerlei gegevens worden opgenomen, op welke school zit jij, en ga zo maar door. "Tijdens het verhoor leggen ze het mesje in het plastic zakje op tafel neer, en of ik afstand wil doen van het mesje", zegt mevrouw Stinzenlandsch, en weer zegt ze "Nee". "Dan maken wij een proces-verbaal op!". Maar mevrouw Stinzenlandsch en haar zoon zullen natuurlijk geen kopietje of afschrift van het proces-verbaal krijgen. Voor de Politie en Officier van Justitie: Wees gewoon open, eerlijk, en transparant! Als het verhoor klaar is, gaan de heren weg. Ze moeten overleggen, zeggen ze. Moeder en zoon mogen weer 'zitten', de deur gaat weer op slot, een dikke metalen deur, in de 'verhoorkamer' zitten aan het plafond 2 camera's bevestigd. Eerst om 21:00 uur gaat de deur open en moeten ze mee, in een rotvaart gaat het een ronde trap af, en worden moeder en zoon ook naar voren geduwd. Met twee man van de Politie duwen ze moeder en zoon naar buiten, en ze krijgen nog mee: "Laat ik jullie hier nooit meer zien". Mevrouw Stinzenlandsch belt met haar vader, maar krijgt geen contact meer. Nu moeten ze te voet terug naar de Rechtbank, daar staat immers hun auto geparkeerd. Maar er ligt geen voetpad daar waar je het Politiebureau verlaat. Het gaat over de weg in het donker. Bij het Woonzorgcentrum 'De Hoven' (Coloriet) gekomen doet een mevrouw hen open, en kunnen ze even naar het toilet en krijgen ze wat water te drinken. Dan verder naar de Rechtbank. Dan met de auto naar huis. Thuis aangekomen ligt haar vader op de grond, hij is uit zijn rolstoel gevallen. De man wilde naar het toilet. Mevrouw Stinzenlandsch is niet achterlijk! Eind februari belt mevrouw Stinzenlandsch met de Politie over haar mesje. Maar, "In beslag genomen spullen geven wij nóóit terug", krijgt zij te horen. In juni wordt mevrouw Stinzenlandsch gebeld door de Politie, dat zij aan het Noorderwagenplein haar eigendom kan komen ophalen, daar is dan nog een Politiepost gevestigd. "Ik moest meteen 's middags komen", vertelt mevrouw Stinzenlandsch. Er was haast bij!? De dienstdoende agente biedt haar excuses aan, en vindt het vervelend wat er gebeurd is. Zij geeft het mesje terug aan mevrouw Stinzenlandsch, het mesje is een gewoon geoorloofd mesje vertelt zij, en het mesje is de (het) eigendom van mevrouw Stinzenlandsch. Kon de Politie of de wijkagent niet even langskomen om het mesje terug te geven aan mevrouw Stinzenlandsch? En géén excuses op papier natuurlijk! Opvallend is dat er veel verf van het mesje verdwenen is. "Ik kreeg het terug zonder verf", vertelt mevrouw Stinzenlandsch, "want het was helemaal zwart op een paar plekjes na". Dus wat hebben 'ze' met het mesje gedaan? Heeft het NFI (Nederlands Forensisch Instituut) er behoorlijk wat verf af zitten schrapen voor monstername, om te kijken welke moorden er allemaal niet mee zijn gepleegd? Of heeft de Officier van Justitie zich zitten verbijten op het mesje? Wist hij zich geen raad ermee en met de situatie, en heeft hij het mesje af zitten kluiven? Misschien was hij wel een zij, of anders. (Het in beslag genomen mesje defp10snautoc.gif)(325 x 87 19.384 > width"365" x height"99")
Het maandag 2 februari 2009 in beslag genomen mesje bij de Rechtbank in Lelystad, eerst in juni 2009 krijgt mevrouw Maria Stinzenlandsch haar mesje terug van de Politie. Een aardappelschilmesje (een 'Blokkertje') bij ons in de keukenla heb ik zojuist even opgemeten en komt op een totale lengte van 17 cm. Let wel, toentertijd was dit mesje geen wapen. Nu is er een complete messen-hysterie uitgebroken. Als je tegenwoordig een aardappel-schilmesje koopt bij de Blokker, Action,
Hema, of Aldi moet je al uitkijken, of een mes om je vlees te snijden
uit zo een prachtige bestekserie van
de Albert Heijn. Als een kassa-medewerkster van Albert Heijn je lading
boodschappen controleert en begint te schreeuwen bij het zien van het
vleesmes (om die heerlijke AH-rollade of biefstukken mee te snijden),
boodschappen die je daarvoor zelf hebt gescand en zojuist hebt afgerekend bij Appie, als
zij begint te krijsen "Mes" en/of "Wapen" zit je zo
veertien dagen in de cel. Als je tegenwoordig Advocaat (van beroep)
bent, kan je al eindigen in een ondergrondse atoombunker, en denk je dat je
daar veilig zit, maar vinden ze je daar na een bepaalde tijd dood
op de grond, en hoor je ze nog net zeggen als je de drempel overgaat:
"O, we waren vergeten z'n bakkie water bij te vullen". Lees
het boek van Inez Weski
'Het Geluid van de Stilte' en binnenkort het
boek van Vito Shukrula, driedelig pak en Rolex horloge (dat moet hij van
een crimineel gekregen hebben, dat kan niet anders, deze
strafrechtadvocaten kopen zelf geen horloges, zeg. De man heeft gestudeerd
aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, wat een blamage voor deze
Universiteit, hier leiden ze gewoon criminelen op! En de zus van Vito Shukrula,
Shona Shukrula is scheidsrechter bij de KNVB in het Nederlandse betaalde
mannenvoetbal, én Officier van Justitie. En dat kan je natuurlijk niet
hebben, een Officier van Justitie wier broer lid is van "een criminele
organisatie", nou ja verdachte dan nog. Maar verdacht in Nederland
betekent feitelijk voor het Openbaar Ministerie dat je ook de
ondergrondse bunker in gaat, liefst met levenslang, op een geheime plek,
want dan kunnen we je detentie ook nog een beetje bekorten, en besparen op het
gevangeniswezen, en een Reclassering is dan ook niet meer nodig. Dus het
lijkt ons het beste als het OM zijn zus Shona Shukrula ook maar oppakt,
dan kan ze haar broer gezelschap houden. Wanneer gaan we rechters en
raadsheren in Nederland oppakken, en Ministers van Justitie en
Veiligheid omdat zij zich niet aan de Corona-regels houden, en
burgemeesters? Kijk een
gewoon iemand die de wet overtreedt is nog tot daar aan toe, zo een
gewoon iemand kent natuurlijk niet alle wetten, maar een Minister van
Justitie die al die wetten kent en vervolgens die wetten aan zijn
laarzen lapt? In Frankrijk zouden ze de guillotine weer opnieuw invoeren, en in
Amerika gaat zo een man naar de 'death row'. Saillant detail De brief van mevrouw Stinzenlandsch is nooit meer aangekomen bij mevrouw rechter mr. Y. (Yvonne) Telenga. Nu kunnen ook de Inuit in Alaska dit verhaal en deze brief lezen.
"Je bent toch autistisch, dus je begrijpt het allemaal niet zo goed" De jongen Nicolaus Stinzenlandsch moet in mei 2009 nog examen VMBO-TL doen in de vakken wiskunde, Engels en geschiedenis. Hij is door de heer Marius Sparreboom en de heer Peter Nooitgedagt in een stage-/praktijkklas geplaatst. Op zich zou dit geen probleem hoeven te zijn, mits de jongen wel de juiste begeleiding krijgt. Het is gebruikelijk op de school 'de Rede' dat de examenkandidaten extra ondersteuning krijgen van vakdocenten. Nicolaus sch heeft slechts een jaartaak gekregen, en daar mag hij het mee doen.Zijn juffrouw Jet Verbeek kijkt gedeelten van zijn werk na, niet alles. De leerlingen is niet geleerd, dat juist de berekening van het vraagstuk heel belangrijk is, oftewel de weg naar het antwoord. Juffrouw Jet is niet geïnteresseerd in berekeningen. Zij wil dat de leerling alleen het antwoord inlevert. Dikwijls wordt in het boek gevraagd zaken te berekenen. Zo ook bij vraagstuk 56 hieronder. Duidelijk wordt gevraagd: 'Bereken hoek Q in driehoek QUW'. De berekening wil juffrouw Jet Verbeek niet hebben, alléén het antwoord. Dat is makkelijk voor haar, dat kijkt zo lekker na, dan hoef je niet te zoeken naar het antwoord dat ergens in de berekening van de leerling moet staan, dan hoef je niet te zoeken in de rommel van de leerling. En rommel daar houdt juffrouw Jet al helemaal niet van, juffrouw Jet wil gewoon rust. Nu gebeurt het volgende. Juffrouw Jet Verbeek baseert zich geheel en al op haar antwoordenboekje, zij vertrouwt heilig op haar antwoordenboekje. Omdat het volgende vaker is voorgekomen, laten wij hier zien, wat er nu gebeurt. Het antwoord van de jongen wordt fout gerekend. Tegen de jongen worden dan opmerkingen gemaakt door juffrouw Jet Verbeek in de trend van 'Je haalt je examen toch niet', of 'Ik trek je terug van het examen', 'Je bent toch autistisch, dus je begrijpt het allemaal niet zo goed', en 'Je loopt behoorlijk achter'. Dit laatste is natuurlijk niet zo gek als jou de toegang tot deze school je één jaar en negen maanden is ontzegd, dóór deze school. (Jet Verbeek, Henriëtte Jacqueline Jeannette Verbeek Breda 20 oktober 1951 - Lelystad 23 juni 2020 †, wij bezochten haar graf op de Ölandhorst te Lelystad) In het Theorieboek staan fouten, in het Antwoordenboekje staan fouten, en in het Uitwerkingenboek staan fouten. Jammer natuurlijk, want als je aan kinderen met een handicap in het autistisch spectrum lesgeeft, wil je liever geen fouten in de leerstof hebben. Maar ook als je lesgeeft aan kinderen die geen handicap in het autistisch spectrum hebben, zeg maar kinderen die op een gewone school zitten (dus niet in het speciaal onderwijs), daar worden namelijk ook deze boeken gebruikt, dan heb je liever ook niet deze fouten in de boeken staan. Hoe komt het nu, dat er zoveel fouten in deze wiskundeboeken staan? De boeken zijn toch behoorlijk prijzig. Is het desinteresse van de mensen die bij de uitgever werken? Of is het desinteresse van de mensen die kinderen uit deze boeken lesgeven? Als een boek zoveel fouten bevat waarom koop je dan dit boek voor de leerlingen van je school, of waarschuw je de uitgever niet? Vind je het wel belangrijk dat je leerlingen slagen? Of interesseert het je eigenlijk helemaal geen donder, en ben je alleen geïnteresseerd in een rustig dagje, drink je de hele dag maar een beetje thee, krijg jij aan het einde van de maand je salaris weer op je bankrekening, en mogen leerlingen fluiten naar hun diploma's? Ook ik werd natuurlijk geconfronteerd met deze fouten in de boeken van de leerlingen. Indien een leerling een fout ontdekte in zijn boek, of in het antwoordenboekje of in het uitwerkingenboek, verdiende de betreffende leerling daar bij mij punten mee, immers hij verbeterde daarmee onze leerstof, zodat het voor de docent en de leerlingen de volgende keer beter ging. Zo niet bij juffrouw Jet Verbeek. Het heeft ook geen zin om juffrouw Jet te wijzen op het onjuiste antwoord in haar antwoordenboekje, want haar antwoordenboekje is haar heilig. Bij juffrouw Jet Verbeek loop je zelfs de kans gedreigd te worden met dat je teruggetrokken wordt van de examens. Overigens heeft de school 'de Rede' geen uitwerkingenboeken bij de methode, want het geld zou weer eens op zijn. Bij mij konden de leerlingen de uitwerkingenboeken raadplegen, om hen te helpen bij het vinden van de weg naar het antwoord. Niet natuurlijk om de antwoorden over te schrijven. Bij juffrouw Jet en op de school 'de Rede' zijn er geen uitwerkingenboeken.
Bladzijde uit het wiskunde met vraagstuk
56
(Vraagstuk 56 wiskunde bladzijde 197.jpg)(777 x 1076 64.262 bytes)
Vraagstuk 56
(Vraagstuk 56 wiskunde.jpg)(776 x 278 15.547 bytes)
Uitwerking vraagstuk 56 door de leerling Nicolaus
Stinzenlandsch
(Uitwerking vraagstuk 56 door Nicolaus Stinzenland sch.jpg)(775 x 975 80.908) Volgens juffrouw Jet Verbeek moet hoek Q in driehoek QUW 22o zijn?! Je kan zo al zien dat deze hoek geen 22o kan zijn, maar juffrouw Jet wil geen uitwerkingen van de jongen zien, zij kijkt alleen in haar antwoordenboekje. Zij heeft ook niet in de gaten, dat volgens het uitwerkingenboek de jongen tenminste een gedeelte van zijn antwoord goed heeft. Zij heeft helemaal niet in de gaten dat het hele antwoord van de jongen goed is.
De antwoorden van de leerling Nicolaus Stinzenlandsch
(Antwoorden door Nicolaus Stinzenland sch.jpg)(776 x 1069 87.346 bytes)
Het foutieve antwoord in het
Uitwerkingenboek
Het
foutieve antwoord in het Uitwerkingenboek verbeterd door de leerling
Nicolaus Stinzenlandsch
en
Reigersch Kloosterman
De leerling de leerling Nicolaus Stinzenlandsch verzucht: "Hoe kan ik nu ooit wiskunde leren, als mijn goede antwoorden worden fout gerekend" Hoe kom het nu dat deze school 'de Rede' en de Eduvier Onderwijsgroep zo met hun leerlingen omgaan? Gaat u naar het begin van deze site (de site die wij genoodzaakt waren na rechterlijk bevel in 2015 op te rollen, oprollen komt van boekrol of scroll), naar mijn eerste brief aan de heer M.M. (Marius) Sparreboom. Daar schrijf ik:
Uit de
1e brief van 7 van C.G.J. Kloosterman aan M.M. (Marius) Sparreboom d.d. 20 februari 2006
We hebben het hier over de "Fijnspar", uit de familie van de 'Pinaceae', uit het geslacht 'Picea'. We hebben het over "Sparren", over "Sparrebomen". Het hout van deze bomen wordt "Sparrenhout", "Sparrehout", "Vurenhout", of gewoon "Vuren" genoemd. (Boomtopomhakken, een Sparreboom slopen vs02.gif)(680 x 744 38.217 bytes) Reiger copyright
Tegenwoordig zitten we ook in de bosbouw en de houthandel ........................
Professor dr. Rutger Jan van der Gaag, hoogleraar aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. Foto uit de Openbare ruimte door Marcel van den Bergh/de Volkskrant. Wij begrijpen dat Rutger Jan van der Gaag tegenwoordig ook drager van een lintje is. We zijn er nog niet achter kunnen komen welk lintje hij heeft gekregen. We hopen toch niet dat hij met de laagste orde is afgescheept, zo een lintje wat je krijgt als je koffie schenkt bij de plaatselijke voetbalclub. (Rutger Jan van der Gaag 02.jpg)(500 x 328 11.348 bytes)
Woensdag
10 september 2008 om
15:15 uur vindt de Rechtszaak (zitting) plaats de
Stinzenland'ssch
versus Marius Sparreboom en de Zijnen.
Vrijdag
17 oktober 2008
vindt de officiële opening plaats van de nieuwe schoolgebouwen van 'de dokter Herman Bekiusschool' en de school 'de Rede', twee scholen voor
speciaal onderwijs vallende onder de Stichting Eduvier Onderwijsgroep
aan de Zuigerplasdreef te Lelystad. In het nieuws
werd hier weinig aandacht aan besteed, hoewel twee coryfeeën waren
uitgenodigd, namelijk staatssecretaris Sharon Dijksma en prof. dr.
Rutger Jan van der Gaag (kinder- en jeugdpsychiater) als sprekers om
de scholen officieel een nieuw schooljaar op een nieuwe locatie in te
luiden.
Men hield het zeg maar
'low-level' voor de pers. Op dat moment zit de jongen Nicolaus
Stinzenlandsch
nog steeds thuis. De heer M.M. (Marius) Sparreboom heeft het dan gepresteerd
deze jongen bijna één jaar en negen maanden van zijn school 'de Rede' te weren.
Woensdag 22 oktober 2008 veroordeelt de rechtbank Lelystad-Zwolle deze Stichting Eduvier
Onderwijsgroep en haar school 'de Rede' tot een dwangsom van € 500,- per dag, voor
elke dag dat zij Nicolaus Stinzenlandsch nog langer de toegang tot de school weigeren, tot een maximum van
€ 25.000,-.
En mevrouw
staatssecretaris Sharon Dijksma opent ondertussen nog vrolijk het schooltje?! Of wist u van niks?
Een brief van mevrouw Sharon Dijksma (Sharon A.M. Dijksma Staatssecretaris Onderwijs brief 24 juli 2007 200vs01.jpg)(774x1090 61.351 bytes > width "832" x height "1170")
'De verloren kinderen' van de school 'de Rede' van de Stichting Eduvier Onderwijsgroep, en het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Schilderij van schilder Don Clarke. (De verloren kinderen van de school 'de Rede' - Eduvier Onderwijsgroep p80.jpg)(378x458 56.637 bytes > width"622" x height"751")
Terug naar de Hoofdpagina van www.deregentegenhouden.nl
Het werkplaats bootje 1876 (Het werkplaatsbootje vs07.jpg)(480 x 576 66.475 bytes > width "831" x height "995")
|
. |
. |